Upowszechnienie się standardu LTE jako technologii transmisji danych w sieci komórkowej, coraz bardziej atrakcyjne oferty oraz powiększający się cały czas zasięg powodują, że w coraz większej liczbie domów gości ten typ dostępu do Internetu. Będzie jeszcze lepiej i jeszcze taniej - jeżeli nie zadowala Was jakość usług Waszego dostawcy kablowego Internetu i szukacie dobrej alternatywy - być może LTE jest właśnie tym, czym szukacie.
LTE określany również jako sieć 4G jest bezpośrednim następcą technologii 3G oraz 3.5G (WCDMA / HSDPA / HSUPA / HSPA+) i obserwując rozwój tych technologii łączności można w prosty sposób wykazać, że LTE stanowi największy skok technologiczny w tej kwestii.
Aby Was, Czytelników nie wprowadzać w błąd, należy nadmienić iż są to wartości "idealne", deklarowane w standardach owych technologii. Parametry te mogą się różnić w zależności od warunków łączności, tj. widoczności między urządzeniem odbierającym sygnał, a nadajnikiem, odległością od tychże, obciążenia sieci, częstotliwości nadawania. W typowych dla Polski warunkach możliwe do osiągnięcia są prędkości około 50 Mbps pobierania oraz 15-20 Mbps wysyłania przy opóźnieniu około 20 ms. Ważne jest również to jakimi antenami dysponuje sprzęt służący do odbierania sygnału LTE - dużo lepsze prędkości uzyskamy za pomocą anteny MIMO, niż w przypadku malutkich antenek wystających z routera, czy też tej zainstalowanej w telefonie komórkowym.
Widać jednakże, iż Internet LTE deklasuje starsze technologie łączności, oczywiście pod względem parametrów deklarowanych. Może jednak się zdarzyć, że dużo lepsze warunki połączenia uzyskamy w przypadku starszych technologii (szczególnie HSPA+). Dlatego też przed podjęciem decyzji należy się zorientować, czy nasze miejsce zamieszkania nie tylko występuje w obszarze pokrycia technologią LTE, ale także parametry będą zadowalające.
Bardzo ważnym aspektem wdrożenia dostępu do internetu LTE w domu jest dobór sprzętu, który będzie odpowiadać nie tylko za odbiór sygnału, ale także zarządzanie nim. Najwygodniejszą opcją jest zakup routera LTE, do którego wkładamy kartę SIM z aktywną usługą. Od standardowego routera różni się on jedynie tym, iż posiada wbudowany modem LTE - reszta funkcji jest właściwie tożsama z tym, co oferują podobne urządzenia, jednak pracujące z sieciami "kablowymi". Wybór routerów obsługujących Internet LTE jest całkiem spory i każdy znajdzie coś dla siebie w różnych przedziałach cenowych.
TP-LINK TL-MR3420 - około 150 złotych
ZTE MF28D - około 200 złotych
Huawei B315 - około 400 złotych
AVM Fritz!Box 6840 LTE - około 800 złotych
Warto ustalić, z jakich funkcji będziemy korzystać w przypadku takiego routera. Jeżeli nie potrzebujemy prawdziwego kombajnu, można rozejrzeć się za tańszymi urządzeniami sprawdzając jednak przy okazji opinie na ich temat. Doświadczenie nauczyło mnie ostrożnie dobierać routery (zwłaszcza te od TP-LINK), gdyż niektóre modele potrafiły co jakiś czas gubić się i resetować. Natomiast, jeżeli potrzebujemy naprawdę potężnego urządzenia, polecam coś w stylu routera od AVM (podlinkowane wyżej), to naprawdę kawał świetnego sprzętu - mnóstwo opcji konfiguracji, ogrom dodatkowych funkcji, świetna jakość połączenia. Zaporowa może być jednak cena takiego sprzętu, jednak w tej klasie trudno mi znaleźć coś lepszego.
Co prawda do niektórych modemów USB można podłączyć anteny, jednak ograniczamy się tutaj kablem, więc nie jest to w stu procentach mobilne rozwiązanie. Same modemy USB mają niekoniecznie mocne anteny wewnętrzne i w przypadku, gdy liczy się każda kreska zasięgu, może się okazać, że takie rozwiązanie jest niewystarczające. Poza tym - ograniczamy się tylko do jednego urządzenia (chyba, że podłączamy modem USB do komputera i udostępniamy dostęp do sieci za pomocą karty WiFi).
Telefon wydaje się być dużo atrakcyjniejszą alternatywą, ale istnieją dwa poważne ograniczenia. Jedno jest tożsame z wyżej wymienionym sposobem - możliwości anteny. Drugie dotyczy ograniczeń samego telefonu - nierzadko limity podłączonych jednocześnie do sieci urządzeń są ustawione za nisko i może się okazać, że będzie to dla nas stanowczo za mało.
Gdy jesteśmy pewni, że w naszym miejscu zamieszkania będziemy mogli korzystać z dostępu do internetu LTE, należy znaleźć takie miejsce w domu, w którym sygnał będzie najlepszy. Konieczność ustawienia routera w najdogodniejszym dla połączenia via LTE eliminuje zakup anteny MIMO, którą można zainstalować na balkonie, czy w dogodnym miejscu na elewacji budynku. Jeżeli w Waszym miejscu zamieszkania osiągacie przyzwoite prędkości tylko za pomocą anten dołączonych do routera - możecie darować sobie dodatkowy koszt zakupu anteny. Ceny pod tym względem również są niesamowicie zróżnicowane - od 50 złotych nawet do kilkuset za bardziej zaawansowane konstrukcje. Należy pamiętać o tym, by anteny dobierać "pod router" tak, aby konektor był zgodny z naszym urządzeniem.
Jeżeli nie korzystamy z MIMO, miejsce dla routera należy wypośrodkować między objęciem zasięgiem sieci WiFi całość naszego mieszkania/domu oraz dogodne warunki połączenia z siecią LTE. W przypadku mniejszych domów jednorodzinnych, czy też mieszkań - rozsądnym będzie ustawienie sprzętu w pobliżu ściany zewnętrznej budynku, okna (najlepiej gdy wychodzą one bezpośrednio w stronę nadajnika). Zabawa zaczyna się dopiero, gdy dysponujemy konkretnym metrażem lub do objęcia sygnałem sieci WiFi jest kilka kondygnacji. W mniej wymagających przypadkach staramy się ustawić router w centralnym punkcie domu cały czas sprawdzając, czy sygnał sieci LTE jest odpowiedni. Aby to zmierzyć, w panelu ustawień takiego routera można uzyskać informacje na temat bieżącego połączenia, a jego jakość można w uproszczeniu określić za pomocą logarytmicznej jednostki dBm (jednostka miary mocy w odniesieniu do 1 mW). Generalnie - im wyższa jest ta wartość (są one wyrażone w liczbach ujemnych!), tym lepiej. W sytuacjach, gdzie nie mamy możliwości znalezienia złotego środka między położeniem routera, a objęciem zasięgiem WiFi całego domu, należy zaopatrzyć się w repeatery, którymi "przedłużymy" zasięg sieci bezprzewodowej w domu.
Konfigurację sieci WiFi w szczegółach pozwolę sobie odpuścić - warto jednak zwrócić uwagę na to, by odpowiednio ją zabezpieczyć (mocne hasło to podstawa, niekorzystanie z WEP również!), a także dobrać odpowiedni kanał dla naszej sieci, by inne występujące w pobliżu nie nakładały się na siebie i wzajemnie się nie zakłócały.
Na rynku telekomunikacyjnym istnieje mnóstwo ofert na Internet LTE- w tym przypadku ponownie trzeba temat wypośrodkować między dostępnością infrastruktury danego operatora na naszym obszarze, a warunkami oraz ceną korzystania z usługi. W kontekście domowego dostępu do Internetu LTE najrozsądniejszą opcją jest wariant "bez limitu". Nie wyobrażam sobie innej możliwości w przypadku mojego stylu korzystania z zasobów Sieci. Konsumuję dużo treści wideo, sporo pobieram, również moja praca warunkuje duże wykorzystanie danych. Nagły "blackout" z powodu wyczerpania się narzuconego limitu byłby dla mnie nieco problematyczny.
Przed tym, jak zdecydujecie się na jakąkolwiek ofertę operatora, musicie ustalić, czy w Waszym miejscu zamieszkania dostępna jest infrastruktura wymagana do korzystania z tej technologii. Mapy zasięgu poszczególnych operatorów znajdziecie tutaj:
Mapa zasięgu Play
Mapa zasięgu Cyfrowego Polsatu
Mapa zasięgu T-Mobile
Mapa zasięgu Plus
Mapa zasięgu Orange
Dobrym przykładem na uzasadnienie wykorzystania łączności LTE jest przypadek moich rodziców. W miejscu, gdzie mieszkają (8 km od Sandomierza) infrastruktura sieci ADSL jest zwyczajnie słaba, a potrzeby są całkiem spore. Na co dzień do routera przyłączonych jest około 5 urządzeń, a ponadto chętnie korzysta się ze streamingu audio / wideo. Po podłączeniu internetu LTE maksymalne prędkości pobierania / wysyłania mocno wystrzeliły do góry przewyższając możliwości dostępnych łącz "po kablu". Co ciekawe, BTS jest oddalony o około 1,5 kilometra od domu (przy pełnej widoczności), co eliminuje wykorzystanie dodatkowej anteny MIMO.
Jednak tam, gdzie "kablowy" dostęp do Internetu oferuje wysokie prędkości, można sobie odpuścić migrację do LTE, przynajmniej na razie. Dotyczy to szczególnie mocno skoncentrowanych skupisk mieszkalnych w centrach miast. Nie wszędzie, nawet w największych aglomeracjach Polski jest dostępna atrakcyjna infrastruktura "kablowa" - to akurat dotyczy głównie dzielnic o zabudowie jednorodzinnej.
Przewagą mobilnego dostępu do Internetu jest to, że w niektórych ofertach (nawet bez limitu) oferuje się również możliwość dostępu do niższych technologii łączności. Zatem, w przypadku, gdy musimy gdzieś wyjechać - możemy skorzystać z Internetu poza miejscem zamieszkania w ramach tej samej oferty (na przykład za pomocą telefonu komórkowego z opcją tetheringu, czy modemu USB).
I tak i nie. Doświadczenie w tej kwestii namawia mnie, by powiedzieć Wam, byście się nie martwili o zapisy w regulaminach mówiące o tym, że operator może Wam ograniczyć dostęp do Sieci po przekroczeniu ustalonych ilości wysłanych / pobranych danych. Mimo, iż zapisy te są nieco niejasne, dotyczy to jednak głównie sytuacji, w których dochodzi do ekstremalnych nadużyć - a te mogą wpłynąć na działanie usługi u innych użytkowników. Każda taka kwestia jest rozpatrywania osobno przez operatora i zdarzało się, że przekraczałem ów magiczny limit i nic się nie działo.
Jeżeli uznacie, że jest to opcja dla Was, macie możliwości zainstalowania tego sposobu dostępu do Sieci w Waszym domu, nie zadowala Was kablowa infrastruktura dostępna w Waszym miejscu zamieszkania - absolutnie warto. Osobiście, w moim przypadku lepiej sprawdza się właśnie kabel, który oferuje transfery dochodzące do 100 Mbps (tak, te wartości są osiągalne). Ewentualnie, gdy coś się zepsuje (z reguły rzadko), wspomagam się modemem USB i wtedy do głosu (na chwilę) dochodzi Internet LTE.
Źródło danych nt. parametrów sieci 3G/4G - Wikipedia
Grafika wprowadzająca: Pixabay
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
