Jaką kartę microSD wybrać do smartfona? Najlepiej żadną.

Klasy szybkości kart microSD

Zacznijmy od teorii, czyli specyfikacji typowych kart microSD, a właściwie microSDHC i microSDXC. Te pierwszą mogą mieć maksymalną pojemność na poziomie 32 GB, dlatego częściej można już dzisiaj spotkać nośniki SDXC (Secure Digital eXtended Capacity), które będą mogły występować nawet w rozmiarze 2 TB dzięki wykorzystaniu formatu exFAT. Warto jednak na ten fakt zwrócić uwagę, jeśli korzystacie z jakiegoś starszego urządzenia. W odwodzie jest jeszcze format SDUC (Secure Digital Ultra Capacity), którego teoretyczny limit wynosi 128 TB. Na takie karty microSD jeszcze sobie pewnie poczekamy.

Każda karta ma swoje oznaczenie, które pozwala łatwo zidentyfikować jej szybkość zapisu danych. Niestety tych klas czy standardów jest kilka. Najbardziej powszechny to oznaczenie "Class" z dopisaną liczbą, która oznacza maksymalną prędkość ciągłego zapisu. 2 oznacza 2 MB/s, 4 - 4MB/s i tak dalej. To oznaczenie kończy się jednak na Class 10, a karty są znacznie szybsze, dlatego pojawiły się nowe. Klas UHS jest dwie, 1 i 3, które zapewniają odpowiednio przynajmniej 10 MB/s  i 30 MB/s. Wreszcie jest też klasa V stworzona dla filmowców, która ma oznaczenia od V6 do V90. Wszystko macie szczegółowo rozpisane w tabelce poniżej.

Na rynku można jeszcze spotkać karty pamięci, które mają oznaczenie prędkości typu 200x. To swego rodzaju ciekawostka, bo to oznaczenie wywodzi się z zamierzchłych czasów napędów CD. Pamiętacie pewnie, że prędkość napędów CD też określana była przez "x", czyli np. 32x. Oznaczało to nic innego jak wielokrotność 150 KB/s, które osiągały pierwsze napędy zdolne do odczytu danych z taką właśnie szybkością. Tym samym 100x oznacza przepustowość 15 MB/s. Tu tylko mała uwaga, ten parametr dotyczy odczytu danych, podczas gdy podane powyżej klasy dotyczą szybkości zapisu.

Na rynku pojawiły się też ostatnio karty z oznaczeniami A1 i A2. To nowy rodzaj klasyfikacji nośników przeznaczonych do pracy z danymi, a nie tylko ich zapisywania czy odczytu. W tym przypadku nie chodzi o sekwencyjną prędkość, a o losowy odczyt i zapis danych. Im ta wartość większa, tym praca z aplikacjami i wieloma plikami powinna być sprawniejsza. Jeśli zatem uprzecie się na kupno karty microSD do smartfona, to warto się rozejrzeć za nośnikiem klasy A2, chyba, że faktycznie chcecie na niej trzymać tylko zdjęcia i filmy.

Czytaj dalej poniżej

Zastanawiam się, czy te wszystkie ograniczenia nie podchodzą już pod jakiś eksperyment społeczny polskiego rządu Grzegorz Ułan

Serca rodaków kupione niską ceną. Geneza sukcesu Xiaomi w Polsce Paweł Winiarski

Karta microSD jest dużo wolniejsza od pamięci UFS

Kilka dni temu opublikowałem artykuł dotyczący szybkości pamięci w smartfonach i ogólnie standardu UFS. Pojawiła się w nim poniższa tabelka, którą możecie porównać sobie do dwóch umieszczonych nieco wyżej. Jak widać, nawet najwolniejsza pamięć eMMC 4.5 jest wyraźnie lepsza niż najszybsza klasa kart microSD. Trzeba jednak uczciwie dodać, że najszybsze i najdroższe nośniki microSD potrafią przekroczyć 200 MB/s przy zapisie i odczycie danych. W przypadku pamięci UFS 2.0, czy tym bardziej UFS 2.1, różnica staje się jeszcze większa i coraz bardziej odczuwalna. I to właśnie dlatego producenci smartfonów nie są zbyt chętni aby oferować wam sloty microSD w swoich flagowych smartfonach.

Owszem, znaczenie ma też pewnie fakt, że telefony oferowane są w kilku wersjach i np. za dodatkowe 128 GB pamięci wbudowanej musicie dopłacić dajmy na to 500 PLN, podczas gdy za bardzo szybką kartę microSD o takiej samej pojemności zapłacicie 140 PLN. Problem tylko w tym, że nie każdy dokupi szybki nośnik, nie każdy się na tym zna, a nikt nie chce przepłacać. A to później przekłada się na opinie o samym smartfonie. Bo wyobraźmy sobie, że wasz wujek kupi sobie kartę Class 6 do swojego nowego smartfona, który może nagrywać wideo w 4K. Stwierdza, że nie będzie zajmował pamięci w telefonie, woli zapisać zdjęcia i filmy na karcie. Tylko nagle okazuje się, że karta nie daje rady, aplikacja aparatu się zawiesza i z ładnego rodzinnego ujęcia nici. Kogo oskarża wujek? Oczywiście producenta smartfona.

Tak, wiem, że trochę przejaskrawiam, ale nie jest to pewnie jakaś niewyobrażalna sytuacja. Obawiam się, że w dobie bardzo szybkich pamięci wbudowanych, karty microSD za bardzo odstają i nie są w stanie zapewnić odpowiedniej wydajności. Kilka lat temu Android pozwalał nawet na instalację aplikacji na karcie, ale z czasem zostało to zablokowane, nie zważając na protesty użytkowników. Mam jednak przekonanie, że to bardzo dobra decyzja, która pewnie wymusza na niektórych kupno droższego smartfona, ale w ostatecznym rozrachunku wszystkim wyjdzie to na dobre. Przypomnijcie sobie jak wasz stary komputer zyskał drugie życie, gdy zmieniliście dysk talerzowy na SSD, to sytuacja podobnego kalibru.

Karty microSD są też zawodne

Warto wziąć też jeszcze pod uwagę aspekt trwałości. Jeśli zamierzacie wykorzystywać kartę microSD do trzymania zdjęć i filmów na telefonie, to pewnie nie będzie tak źle. Większość z nich zwyczajnie zapisujemy i trzymamy w pamięci, ale jeśli pojawiłyby się tam aplikacje, które ciągle zapisują nowe dane w pamięci podręcznej, to któregoś dnia mogłoby się okazać, że dane nie są dostępne. Odzyskiwanie danych z nośników flash jest oczywiście możliwe, ale nie jest wcale takie proste i często może być potrzebna pomoc specjalistów. Pamięć wykorzystywana w telefonie jest trwalsza i przystosowana do bardziej intensywnego użytkowania.

Jeśli już jednak zdecydujecie się na taki krok, to pamiętajcie aby kupić nośnik firmowany logiem znanej firmy (np. SanDisk, Samsung, ADATA itp.) oraz z pewnego źródła. Jakby to nie zabrzmiało, pamięci microSD często są podrabiane i jeśli karta jest w bardzo okazyjnej cenie, to powinna się wam zapalić czerwona lampka. Podróbki zazwyczaj mają znacznie mniejszą trwałość, bo korzysta się w ich przypadku z kości pamięci o znacznie słabszej jakości i nie trzymają parametrów, więc stają się bezużyteczne.

Czy naprawdę potrzebujesz karty microSD w telefonie w 2020 roku?

Mamy 2020 rok, większość smartfonów ma wbudowane przynajmniej 64 GB pamięci, to już nie te czasy kiedy we flagowcach mieliśmy do dyspozycji zaledwie 16 GB pamięci. Dlatego jestem przekonany, że slot na kartę microSD jest zwyczajnie zbędny, nawet dla wymagających użytkowników, którzy mają na swoich smartfonach dużo danych. Oczywiście jeśli robicie codziennie kilkadziesiąt zdjęć i filmów to wbudowana pamięć jaka by nie była, to będzie za mała, ale w takim przypadku lepiej będzie chyba zgrać te dane z telefonu raz na jakiś czas. A jeśli chcecie mieć zawsze dostęp do swoich zdjęć, to pora skonfigurować jakąś usługę chmurową. Google Photos może trzymać wasze zdjęcia na swoich serwerach w nieograniczonej ilości (choć w ograniczonej jakości), więc nawet jeśli nagle będziecie potrzebowali pokazać znajomemu zdjęcia sprzed 5 lat, to bez problemu będziecie mogli to zrobić, nawet bez slotu microSD ;-).

Jeśli nadal was nie przekonałem, że slot na microSD jest zbędny i zamierzacie z niego korzystać, to kupcie chociaż szybką kartę. Bardzo dobry i duży ranking szybkości znajdziecie tutaj.

Ankieta na temat kart microSD

Jako, że w komentarzach mamy zarówno miłośników kart microSD, jak i osoby, dla których ten slot w telefonie jest zbędny, zróbmy szybką ankietę i zobaczmy, który obóz jest liczniejszy na Antyweb.pl.