Dziś miałem przyjemność po raz pierwszy sprawdzić jak w akcji sprawdza się zapowiedziany przed kilkoma tygodniami 2DS XL. I cóż mogę powiedzieć, wszystko wskazuje na to, że będzie to najlepszy wybór dla wszystkich, którym zależy na większych ekranach, a przy okazji będą w stanie obyć się bez 3D.
Przy okazji premiery 3DSa, firma jako główny atut swojej konsoli podawała obraz 3D bez okularów. Ten faktycznie jest i działa — raz lepiej, raz gorzej. Ale prawdą jest, że lwia część użytkowników nie korzysta z niego na co dzień. Prądożerne rozwiązanie, które wielu potrafi przyprawić o ból głowy nie sprawdziło się w codziennych bojach tak dobrze, jak zapowiadano. I wtedy, ku zaskoczeniu wszystkich, N zapowiedziało 2DSa. Pierwszą w rodzinie konsolkę nie tylko bez wspomnianego efektu, ale też o jednolitej, otwartej konstrukcji. I wydawało się wszystkim, że to byłoby na tyle — pięć konsol wystarczy. Aż tu nagle uderzyli znienacka zapowiadając 2DS XL, czyli tańszą alternatywę produktu bez 3D i... tym razem w doskonale wszystkim znanej, zamykanej formie.
2DS XL to najnowsza propozycja na rynku, której najbliżej jest do serii konsol poprzedzonej dopiskiem new. Dlaczego? Oferuje te same podzespoły (tak, zagramy na nich w gry na wyłączność n3DS jak Xenoblade Chronicles 3D, będą też działały klasyki ze SNESa — jedynym brakiem będą gry z DSi Ware), ma wbudowany czytnik NFC i kilka innych usprawnień względem pierwotnego XLa. Jedynym "ale" z technicznego punktu widzenia jest właśnie brak wsparcia dla efektu 3D. Na plus zdecydowanie można zaliczyć jego naprawdę fajną cenę (sprzęt w polskich sklepach będzie można dostać za ok. 600 złotych), wybijające się na tle poprzednich wersji obudowy. Byłem też bardzo zaskoczony jakością ekranów. O ile w poprzednich edycjach sprzętu bywało z tym różnie, tutaj wyraźnie widać lepsze kąty — i wygląda to zaskakująco dobrze. Czyżby nareszcie zamontowano w nich więcej matryc IPS?
2DS XL niewątpliwie jest ciekawym kąskiem i można długo mówić o jego pozytywach. Bo poza sprzętowymi możliwościami dochodzi jeszcze gigantyczna biblioteka gier (nie zapominajcie o wsparciu tytułów z DSa, na której to lista pyszności się nigdy nie kończy!). I po kilkudziesięciu minutach z konsolką jestem nią naprawdę zauroczony, chociaż nie byłbym sobą, gdybym nie miał jej nic do zarzucenia. Miałem przyjemność sprawdzić dziś kilka egzemplarzy — zarówno testowych, jak i finalnych. I w każdym zawiasy były dość luźne, przez co ekran się ruszał. Jestem na tym punkcie przeczulony pamiętając o problemach w poprzedniej generacji sprzętu, dlatego zawracam na nie szczególną uwagę. Drugim zarzutem w stosunku do 2DS XL jest długość rysika. Firma konsekwentnie skraca stylusy, a tym razem przeszła samą siebie. W najnowszej odsłonie wskaźnik jest kuriozalnie mały i nie wyobrażam sobie, aby osoby mające duże dłonie mogły obyć się bez żadnych dodatkowych rysików.
Na ten moment nie jestem w stanie odpowiedzieć na to pytanie. Pewne wady i niedociągnięcia wychodzą po wielu tygodniach, a nawet miesiącach, użytkowania sprzętów takich jak ten. Jako użytkownik zakochany w rodzinie 3DSów, grający na wszystkich wariantach sprzętu mogę jednak z czystym sumieniem podpowiedzieć, że jeżeli chcielibyście dołączyć do zabawy w wariancie z większym ekranem — to właśnie ten sprzęt powinien znaleźć się na waszej liście zakupów. To fajnie złożona konsolka, której konstrukcja nie wymaga nareszcie korzystania ze śrubokrętów by wymienić kartę pamięci, a kartridże nareszcie będą pod klapką, dzięki czemu unikniemy przypadkowego ich wyjmowania. Widać że Nintendo nareszcie ruszyło głową i postawiło na kilka praktycznych zmian. Cieszy mnie to.
Premiera 2DS XL na polskim rynku odbędzie się 28 lipca. Ale już teraz mogę wam powiedzieć, że naprawdę jest na co czekać — tym bardziej że na urządzenie zmierza cały zastęp fantastycznych nowych gier!
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
