Trudno sobie wyobrazić, że już każdy z nas nie korzysta z tego rozwiązania przynajmniej raz dziennie. Ta technologia jest dostępna już dla każdego urządzenia i właśnie dlatego w ogóle została wymyślona. Ta powszechność niesie ze sobą problemy, a także ciekawą historię, która doprowadziła do jego powstania.
Dzisiaj już każdy może cieszyć się prostotą ładowania telefonów. Lata temu noszenie ze sobą ładowarki nie było taką normą, a nawet jeżeli ktoś już ją miał, to trzeba było znaleźć osobę posiadającą ten sam model telefonu co my (co początkowo było stosunkowo łatwe dzięki popularności Nokii!). W przeciwnym razie pozostawało jedynie pluć sobie w brodę, że się komórki nie podładowało nocą. Obecnie już się za bardzo tym nie przejmujemy i coraz rzadziej nawet na iPhone'ach. To samo się tyczy i innych urządzeń: słuchawek, głośników, konsol, tabletów i tak dalej. Wszytko dzięki jednemu wynalazkowi – USB-C.
Historia powstania USB-C to nie tylko efekt biurokratycznych ustaleń i kompromisów, ale też opowieść o tym, jak branża technologiczna – złożona z rywalizujących na co dzień gigantów – potrafiła się zjednoczyć, by stworzyć zunifikowane rozwiązanie dla użytkowników. Wszystko zaczęło się w okolicach 2012 roku, gdy inżynierowie i decydenci z firm takich jak Intel, HP, Microsoft oraz przedstawiciele USB Implementers Forum (organizacja non profit USB-IF) spotkali się w jednym celu: stworzyć złącze, które wyeliminuje chaos kabli, końcówek i przejściówek.
Przez lata korzystaliśmy z różnych typów USB – A, B, Mini, Micro – co prowadziło do frustracji, bo zawsze trafiał się kabel „nie od tego urządzenia” albo wtyczka, która nie pasowała. Do tego dochodził problem z tym, że klasyczny USB-A był jednostronny – musiał być włożony w określony sposób, co skutkowało wiecznym przekładaniem. Inspiracją do zmiany były także rozwiązania konkurencji – Apple już wcześniej pokazało, że da się zrobić złącze, które można podłączyć w dowolnej orientacji (Lightning), a użytkownicy docenili ten komfort. Popularność applowskiego sprzętu wywoływała także obawy czy użytkownicy w ogóle będą chcieli korzystać z czegoś innego. Pozostawała jedynie wiara w siłę możliwości nowego kabla w przeciwieństwie do wielu ograniczeń Lightninga.
Jednak głównym motorem zmian nie była tylko wygoda, ale potrzeba zwiększenia wydajności. Dotychczasowe złącza USB zaczynały się dusić – transfery rosły, urządzenia stawały się coraz mniejsze i cieńsze, a zapotrzebowanie na moc ładowania tylko rosło. Zespół projektowy USB-IF postawił sobie ambitne cele. Złącze miało być wytrzymałe, kompaktowe, w pełni odwracalne, obsługiwać szybki transfer danych, obrazu, dźwięku i ładowanie nawet potężnych laptopów – brzmi jak ideał niemożliwy do stworzenia. Prace trwały dwa lata. W tym czasie uczestniczący inżynierowie spotykali się co sześć tygodni, dzielili zadania na podzespoły (mechanika, sygnały, protokoły), a każda decyzja była efektem burzliwych dyskusji i kompromisów między konkurencyjnymi firmami, które dzieliły nie tylko przyzwyczajenia, ego, ale też ta podstawowa cecha – chęć zarobku.
W teak burzliwej atmosferze powstało USB-C – złącze o owalnym, symetrycznym kształcie, z 24 pinami pozwalającymi na równoczesny transfer wielu rodzajów sygnałów. Nazwa „C” była naturalnym kolejnym krokiem po wcześniejszych wersjach, a finalny projekt był kompromisem między miniaturyzacją a wytrzymałością mechaniczną. USB-C od początku miał być standardem na lata, otwartym i uniwersalnym, by każdy producent mógł go wdrożyć bez ograniczeń licencyjnych.
USB-C to złącze uniwersalne, ale świat kabli USB-C jest bardziej złożony, niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Mnie osobiście do szału doprowadza, jak solidnie trzeba się upewnić, jakiego kabelka potrzeba, a już nie mówiąc o tym, że producenci wielu sprzętów wciąż wciskają do opakowań USB-A do USB-C, podczas gdy ja mam i komputery i ładowarki dostosowane do C. Wybór odpowiedniego przewodu ma kluczowe znaczenie dla szybkości transferu, ładowania i funkcji dodatkowych, takich jak przesył obrazu czy dźwięku. Oto praktyczny poradnik, który pomoże ci zrozumieć najważniejsze różnice:
USB Power Delivery to standard ładowania, który pozwala na przekazywanie od 5 do nawet 240 W mocy – pod warunkiem użycia odpowiedniego kabla i ładowarki. Przewody bez E-Markera obsługują maksymalnie 60 W (3A, 20V), z E-Markerem do 240 W (5A, 48V). PD automatycznie negocjuje napięcie i prąd z urządzeniem, dzięki czemu ładowanie jest bezpieczne i zoptymalizowane. Jednak nie każdy kabel z E-Markerem obsłuży pełne 240 W – trzeba sprawdzić oznaczenia i specyfikację oraz czy urządzenie wspiera PD (mogą to być wtyczki do komputerów, stacje dokujące i inne).
USB-C pozwala na przesyłanie nie tylko danych i zasilania, ale także sygnału wideo (DisplayPort Alt Mode, HDMI Alt Mode) czy Thunderbolt. Nie każdy port i kabel USB-C to potrafi – musisz sprawdzić, czy zarówno urządzenie, jak i przewód obsługują dany tryb. Uwaga: nawet jeśli kabel jest „Full-Featured”, urządzenie może nie obsługiwać Alt Mode i odwrotnie. Dzięki Alt Mode możesz podłączyć laptopa do monitora 4K jednym przewodem lub używać stacji dokującej bez plątaniny kabli.
Co ciekawe, pomimo dzisiejszej powszedniości tego rozwiązania, nie było ono wcale takie oczywiste. USB-C nie spotkało się z szalenie ciepłym przyjęciem, wszędzie byli sceptycy i nie ma się co dziwić. Ten typ pojawił się w dziwnych czasach przemian całego rynku elektronicznego. Ledwo co zaczęliśmy tracić porty jack w smartfonach, producenci martwili się licencją bluetooth, melomani tracili jakość dźwięku. Z drugiej strony było micro USB, chociaż łamliwe to wiodło prym, a nad tym wszystkim było Apple z ich specjalnym kablem i świeżo po zakupie Beats dawało jedynie wybór: z nami lub bez nas.
Dzisiaj wszystko uległo niesamowitej zmianie między innymi przy pomocy Unii Europejskiej, która narzuciła ten standard w swoich granicach i nawet taki gigant jak Apple się ugiął i dzięki temu nadeszła w iPhone'ach normalność. Tylko jak widać, to nie jest takie proste. Narzucić typ to jedno, ale wypadałoby jeszcze wskazać jaki rodzaj konkretnie lub zwiększyć świadomość konsumentów.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
