Korzystanie z najnowszego systemu Apple masOS Ventura jest już niemożliwe dla wielu użytkowników urządzeń wyprodukowanych wcześniej niż w 2017 i 2018 roku - Mac Mini , iMac, MacBook Pro czy MacBook Air. Okazuje się jednak, że jest sposób na ominięcie tego ograniczenia i w zasadzie bezproblemową instalację macOS Ventura na tych, a nawet starszych urządzeniach.
Korzystam na co dzień z laptopa MacBook Air z 2015 roku z ostatnim systemem, który można było na nim zainstalować - macOS Monterey. Działał nadal bardzo dobrze i bez zarzutu, ale kusiło mnie z sprawdzenie funkcji Stage Manager, dostępnej w nowej wersji macOS Ventura, stąd moje poszukiwania na znalezienie sposobu na zainstalowanie najnowszego systemu.
Z sukcesem, możliwe to jest przy użyciu rozwiązania OpenCore Legacy Patcher w wersji 0.5, które znajdziecie na GitHubie. Zanim po krótce opiszę Wam tę instalację, kilka słów o tym co działa, a co nie? Na tę chwilę działają wszystkie nowe funkcje, jak właśnie Stage Manager, Passkeys czy tłumacz stron w Safari (gorszej jakości niż ten w Google Chrome).
Na początku miałem problem z kopiowaniem w aplikacjach Apple (Notatki, Podgląd itp.) przy użyciu kombinacji klawiszy - z menu działało. Jednak wystarczyło zresetowanie pamięci NVRAM i problem zniknął. Nie uruchamiały się też filmy na YouTube - tylko Safari, Google Chrome bez problemu - ta niedogodność zniknęła sama po aktualizacji do macOS Ventura 13.01.
Zgodnie z grafiką twórców OpenCore Legacy Patcher, ich rozwiązanie zadziała na starych MacBookach aż z 2012 roku. Nie wiem jednak, jak macOS Ventura będzie się na nich sprawował, mogę tylko potwierdzić bezproblemowe działanie na MacBook Air z 2015 roku (oczywiście instalujecie na własną odpowiedzialność, ja zaryzykowałem i nie żałuję) - bez spadku wydajności, działa nawet szybciej, a Stage Manager to jest to czego mi brakowało w tym systemie - nie jest to wcale dublowanie funkcjonalności docka, jak już gdzieś przeczytałem w sieci, ale o tym może w innym wpisie.
Do instalacji macOS Ventura będziemy potrzebowali ściągnąć na komputer OpenCore Legacy Patcher, i do tego klucz USB z minimum 16 GB pojemności, sformatowany ze schematem partycji GUID.
Po uruchomieniu skryptu wybieramy w pierwszej kolejności pobranie najnowszej wersji macOS Ventura 13.0, którą później zapisujemy na naszym kluczu USB. Kolejne okna skryptu prowadzą krok po kroku przez ten cały proces, nie powinniście mieć problemu z jego przejściem.
W kolejnym kroku instalujemy OpenCore, co ważne - również na kluczu USB, w kolejnych oknach wskazujemy go do instalacji i w ostatnim wybieramy na nim partycję EFI. To w zasadzie tyle, restartujemy komputer i podczas ponownego uruchomienia przytrzymujemy klawisz Option na klawiaturze maca.
Po ponownym uruchomieniu wybieramy opcję EFI Boot, a później instalator macOS Ventura. Jak już instalacja systemu dobiegnie do końca, przy kolejnym uruchomieniu komputera wybieramy już nasz dysk Macintosh HD. Od razu po uruchomieniu systemu pojawi się komunikat o instalacji OpenCore na dysku twardym, dzięki czemu nie będziemy musieli za każdym razem korzystać z klucza USB.
Tak jak już wspominałem, działają późniejsze aktualizacje systemu z menu ustawień, ale każdorazowo musimy po nich "patchować" grafikę Intela, gdyż się wysypuje po restarcie.
W tym celu wybieramy w programie drugą opcję - Post Install Root Patch. Po tym zabiegu wszystko wraca do normy i działa jak z pudełka.
Stock Image from Depositphotos.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
