Jaki powinien być idealny dwuekranowy telefon? Oczywiście powinien oferować więcej możliwości, ale równie ważne jest to, by nowe funkcje nie wymuszały kompromisu dla istniejących już możliwości telefonu. I taki jest dla mnie właśnie nowy telefon od LG.
Mamy szczęście, że czasy, w których telefony były tylko kanapkami ze szkła i metalu, powoli odchodzą w zapomnienie. Jak to? Ano tak, że dziś, dzięki producentom, którzy nie boją się eksperymentować, zaczynają na rynku pojawiać się smartfony, których funkcjonalność znacznie wykracza poza „standardowe” możliwości. Telefony rozkładane, a niedługo pewnie i rozsuwane, zaczynają pokazywać swoją użyteczność, jednak zanim zacznie się okres ich rynkowej dominacji, czeka ich jedno, bardzo ważne zadanie. Muszą pokazać konsumentom, co mają do zaoferowania i dlaczego warto je wybrać. Jedno z takich urządzeń przez ostatnie dwa tygodnie gościło w mojej kieszeni i jestem zdania, że wiem, dlaczego to właśnie ten sposób projektowania dwuekranowych urządzeń może być przyszłością.
Jeżeli ktoś nie miał wcześniej styczności z LG Wing, to pozwólcie, że pokrótce przytoczę zasady jego działania. W formie złożonej Wing przypomina klasyczny smartfon. Pod ekranem zamontowany został jednak specjalny slider, który pozwala przesunąć wyświetlacz w taki sposób, że układa się on horyzontalnie w górnej części urządzenia. Tym samym odsłania on dodatkowy ekran, który znajduje się w dolnej połowie smartfonu, a obie matryce układają się razem w literę „T”. Jest to innowatorskie podejście do tematu kilkuekranowych telefonów. Do tej pory bowiem, jeżeli jakieś urządzenie miało drugi wyświetlacz, zazwyczaj był to pełnowymiarowy ekran dołączany do telefonu bądź też umieszczony na jego pleckach. W przypadku LG mamy do czynienia z konstrukcją, która nie istniała wcześniej w świecie smartfonów. Naturalnym więc jest pytanie – do czego można jej użyć?
Kiedy na rynku pojawia się nowy smartfon, zazwyczaj mamy bardzo niezdrowy nawyk generalizowania tego, w jaki sposób można go używać. Wiecie – mocny procesor i dobry ekran to smartfon do gier i multimediów, a wiele ekranów i rysik do z pewnością narzędzie do produktywności i pracy w trasie. LG Wing przez swoją konstrukcję wymyka się takim generalizacjom. Jeżeli chodzi o jego obraczany ekran, to jego obecność pozwala na kilka bardzo ciekawych zastosowań. LG Wing jest więc telefonem:
Sam podstawowy ekran LG Wing to P-OLED o przekątnej 6.8 cala i rozdzielczości 1080 x 2460. Dzięki wysokiej jasności maksymalnej i świetnym kolorom idealnie nadaje się do oglądania chociażby Netflixa czy (jak w moim przypadku) YouTube’a. Co to ma wspólnego z możliwością jego obrócenia? Ano to, że po pierwsze w tej formie telefon trzyma się zdecydowanie wygodniej, a po drugie – dodatkowy ekran pełni wtedy dwie funkcje. Pierwszą z nich jest oczywiście panel kontroli multimediów. Zdecydowanie wygodniej i precyzyjniej przewija się filmy do konkretnego momentu, jeżeli nie trzeba przesuwać kciukiem bo tak dużym ekranie. Druga funkcja jest jednak jeszcze ciekawsza, ponieważ w czasie, gdy oglądamy film, możemy na mniejszym ekranie odpalić drugą aplikację. W moim przypadku był to najczęściej komunikator Messenger. Ten jak wiemy, jeżeli jest uruchomiony, nie tylko irytuje powiadomieniami w bąbelkach, które na tradycyjnym smartfonie zasłaniają obraz, ale też, jeżeli nie mamy YT Premium, sprawia, że każdorazowe odpisywanie na konwersację zatrzymuje nam film. W przypadku LG taka sytuacja nie występuje. Co więcej, firma na tyle dobrze zaprogramowała oba
Współczesne smartfony, choć są drugą po PC platformą do gier pod kątem popularności, z pewnością nie są najwygodniejsze. Choć ekran telefonu jest duży w porównaniu do tego, co było jeszcze niedawno, to zazwyczaj wciąż jest zbyt mały by zmieścić wszystkie niezbędne kontrolki, mapy i obraz z samej gry. Dlatego też te są one albo upraszczane, albo też – nie ma ich w ogóle. LG Wing rozwiązuje ten problem, ponieważ developerzy mogą zagospodarować dodatkowy wyświetlacz za pomocą dowolnie wybranej przez siebie funkcji – czy to minimapy, czy to przyrządów do sterowania grą, czy też za pomocą jakiejś dodatkowej zawartości, rozszerzającej możliwości gry. Tak samo jak w przypadku multimediów, nie musimy tu jednak ograniczać się do tego, co wymyślił developer, ale możemy w trakcie rozgrywki odpisywać na Messengerze, pisać maile czy nawet oglądać tutoriale na YouTube – wszystko według uznania. Dzięki temu, że smartfon jest wyposażony w Snapdragona 765G i 8GB pamięci RAM, mamy pewność, że mocy do gier nam nie zabraknie.
Chyba jednak największą zmianę w stosunku do zwykłych urządzeń LG Wing robi w kwestii tworzenia i edycji zdjęć i filmów. Dlaczego? Z dwóch powodów. Po pierwsze, jeżeli rozsuniemy urządzenie przy robieniu zdjęć bądź filmów, pojawi nam się dedykowany tryb gimbala, który wykorzystuje szerokokątny aparat by wprowadzić chociażby trzy osobne tryby stabilizacji (widok pierwszoosobowy, śledzenie panoramiczne i tryb obserwowania) oraz możliwość zablokowania kadru nawet jeżeli smartfon się porusza. Dodatkowo wtedy mamy wygodny dostęp do trybów Voice Bokeh i ASMR. Jeżeli natomiast chodzi o edycję – tutaj dodatkowy ekran umożliwia nam wygodny dostęp do najważniejszych kontrolek – przycinania klipów, rekadrowania, dodawania efektów, filtrów, muzyki czy nawet emotek.
Najważniejszą i najczęściej wykorzystywaną funkcję LG Wing zostawiłem na koniec, ponieważ jest też ona tą najbardziej oczywistą. Jednak tutaj też jest kilka elementów zaskoczenia. Po pierwsze, oba ekrany mają wbudowany żyroskop, dzięki czemu z telefonu możemy korzystać we wszystkich pozycjach. Chcemy duży ekran pionowo do nawigacji i jednocześnie rozmawiać z kimś przez wideokonferencję? Obracamy LG Wing na bok i nie ma żadnego problemu. Potrzebujemy wygodnej klawiatury aby odpisać na maila? Obracamy telefon o 180 stopni. Chcemy wygodnie kopiować elementy pomiędzy aplikacjami? Uruchamiamy jedną na jednym, a drugą na drugim ekranie. LG Wing, pomimo swojej nietypowej konstrukcji jest smartfonem tak bardzo zaawansowanym pod kątem produktywności, że w trakcie jego użytkowania zacząłem się zastanawiać, dlaczego nikt nie wpadł na to wcześniej.
LG Wing ma wiele ciekawych funkcji, jednak mnie w jego użytkowaniu urzekło coś jeszcze innego. Jeżeli bowiem nie potrzebujemy drugiego ekranu, składamy telefon i to co mamy wtedy w ręku, to… po prostu smartfon. Złożony LG Wing nie wyróżnia się spośród klasycznych urządzeń. Nie jest ani cięższy, ani grubszy niż inne topowe urządzenia w swojej klasie. Tak samo jak one posiada bardzo dobre aparaty, szybkie ładowanie czy czytnik odcisków palców pod ekranem. Bywały więc dni, gdy z rozsuwanego ekranu nie skorzystałem ani razu – po prostu nie miałem takiej potrzeby. I to chyba najlepiej podsumowuje dla mnie Winga. Jest to smartfon który oferuje bardzo dużo dodatkowych możliwości, ale żadna z nich nie przeszkadza w codziennym użytkowaniu i nie sprawia, że telefon jest jakkolwiek niewygodny/nie w pełni funkcjonalny w swojej złożonej formie, jak to ma miejsce w przypadku innych dwuekranowych konstrukcji. Mam szczerą nadzieję, że ten sposób myślenia i podejście do projektowania telefonów się rozpowszechni, ponieważ może to wyjść branży tylko na dobre.
Materiał powstał we współpracy z LG
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
