Dzieje się ostatnio w polskim YouTube'ie. Sprawa sądowa Atora z Gimperem, nieoczekiwane wypłynięcie Magicala oraz lincz Medusy i Rafonixa. Nagle, gdy wszystko "wymknęło się spod kontroli", nadszedł czas na refleksję i orzeczenia, iż polską scenę vlogową trawi patologia. To nie tak, że ona wytworzyła się bezpośrednio z popularności takich treści. Ona zawsze była i wręcz czaiła się na odpowiedni moment.
Zamiast zagłębiać się w przyczyny jednostkowych sporów, wskazywanie winnych, tworzenie funta kłaków niewartych prognoz, warto sobie powiedzieć jedno: cholernie przygłupów lubimy. Magical, jakimi by motywami się nie kierował, wpasowuje się w to określenie, ale nie dlatego, że jest głupi. Daleko mi od określenia go takim typem człowieka. Na swój sposób jest zaradny i jakiś tam cel osiągnął. Niemniej, głupie rzeczy robi (i jeszcze mu za to płacą - to już swego rodzaju objaw geniuszu), a ludzie lubią to oglądać. Wydurnianie się przed kamerami popularne było jeszcze przed YouTube'em, gdy ochotnicy wsuwali robale w Nieustraszonych, albo już później, gdy żalili się, że ich nikt nie chce we wsi w Chłopakach do Wzięcia.
Zmieniły się metody dotarcia, zmieniły się realia... sporo się zmieniło. Kiedyś do szybkiego wypromowania gwiazdy potrzebna była pikantna sekstaśma, która "przypadkiem" wycieka i rozpala do czerwoności tabloidy. Dzisiaj już tak nie trzeba robić. W dobie powszechności interaktywnych mediów społecznościowych, serwisów streamingowych zapewniających zasięgi i YouTube'a, który daje i treści i oddaną społeczność, wystarczy kupić kamerę i robić pożądane treści. Jakie treści są zatem pożądane? Głupie.
DanielMagical nie słynie z pięknej oprawy, świetnego montażu i górnolotnych monologów. Kojarzy się go jednak z grubego melanżu, ostrego języka i dobrego przełyku, który przyjmie wszystko - nawet mikstury, które wysłałyby do toalety nawet największego alkoholowego koksa. Dla jednych zwyczajny menel, dla innych mistrz. Dla mnie? Mistrz marketingu. Udowodnił, że teza o tym, że wszystko jest na sprzedaż w dalszym ciągu ma swoje zastosowanie. Moi Drodzy Czytelnicy - czuję się wprost głupi z tego powodu, że nigdy nie wpadłem na to, by transmitować melanże na Twitchu i zbierać za to dobre pieniądze. Przyjemne z pożytecznym. Za "ciężkich czasów" studenckich, materiału mogłoby być sporo. Ale tak grubo jak Daniel to jeszcze nie miałem.
Nie wpadłbym również na to, że rzucanie mięsem do widzów w trakcie grania może być dochodowe. A jednak - jest publika. Dlaczego nie wymyśliłem tego w trakcie trwania takich programów jak "Bar", "Big Brother", czy innych tego typu show? Przecież już wtedy wiadomo było, że robienie z siebie głupa, przekraczanie granic i pokazywanie najintymniejszych sfer swojego życia jest pożądane. Ekonomio, wkrocz: jest popyt, jest podaż. Ależ to przyjemnie proste!
Kiedyś, żeby wystartować z dziwnym programem, który mógł poruszyć widzów trzeba było mieć przynajmniej dobre wtyki i pomysł, który spodoba się komuś odpowiadającemu za wdrażanie nowych tytułów. Inaczej o publice i zarobku można zapomnieć. Dzisiaj? Wystarczy kupić kamerkę, podłączyć się do serwisu streamingowego i ścigać się z popularnością na pomysły. Jak wskazuje trend - czym głupsze, tym lepsze. Skoro i koszt wejścia w dane medium jest nikły, to nikt nie dba nawet o odrobinę dobrych standardów. Mało tego - YouTube ma to daleko w poważaniu i w żaden sposób nie weryfikuje takich treści. Swoje za uszami mają też agencje PR, które zapraszają streamerów i youtuberów na swoje wydarzenia bez refleksji nad tym, skąd wzięła się ich popularność, tj. nie ogląda ich produkcji. Albo oglądają i mają daleko w rzyci to, że guru grupy docelowej zamiast krzewić przynajmniej zdrowe wartości, leci łaciną jak z miniguna. Wynik, Panie. Wynik.
Dla odmiany rodziców winić nie będę, bo do dzisiaj zastanawiam się, gdzie byli moi, gdy oglądałem Dragon Balla mimo odniesień do fetyszu gaci, a w piwnicy chowało się za młodu "grube" świerszczyki zasunięte z pojemnika na makulaturę. Wbrew pozorom, rodzic wszystkiego nie zweryfikuje. A nawet, jak zabroni, to dzieciak obejrzy gdzie indziej lub po kryjomu.
Kto zatem za to odpowiada? To, że tacy jesteśmy. Życie jest zbyt normalne i zbyt poukładane, więc szukamy rozrywek. Z tym, że jeden lubi zapach pomarańczy, a drugi jak mu stopy śmierdzą. Paradoksalnie tych drugich jest więcej, bo głupoty sprzedają się lepiej, niż cokolwiek innego. Jeśli kogoś to jeszcze dziwi, to... w sumie nie wiem. O, niech się z tym pogodzi, bo innej rady nie ma.
Jak powiedział Grzegorz w swoim vlogu: groźby, pomówienia, naruszenie nietykalności to sprawy dla Policji. Od celebrytów w internecie, którzy jednocześnie "robią hajs" i szurają głową po dnie powinny się odżegnywać agencje, grupy; wszystkie instytucje, które działają na rzecz uprawomocnienia ich popularności. Niekoniecznie jest na to rada, bo jak pokazuje inny przykład - niektórzy reklamodawcy nie widzą nic złego w płaceniu serwisom promującym piractwo za miejsce na stronie.
Czyli co teraz? Ćpanie na ekranie, stream z orgii, smarowanie markerem po spitych do oporu gościach? Kres kreatywności twórców jeszcze nie nadszedł. Także... stay tuned. Każdy może zostać twórcą.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
