Złoto z elektrośmieci? Naukowcy odkryli ekologiczny sposób odzysku metali

Złoto od lat jest kojarzone z luksusem, posiadaniem. Ale to także komponent niezbędny w elektronice, medycynie, lotnictwie, a nawet w technologii kosmicznej. Niestety, większość metod jego wydobycia to chemiczna gra o życie ze środowiskiem, które... mamo jedno, jedyne: tu, na Ziemi. Cyjanek, rtęć – czyli trucizny o globalnym zasięgu, nadal stosowane w krajach rozwijających się, gdzie małe kopalnie zamieniają ziemię w strefę skażenia.

Stąd złoto odzyskiwane z elektroniki to bardzo ważna rzecz. Już to robimy, ale możemy to robić dużo sprawniej i w mniej przykry sposób dla natury.

Laboratorium kontra cyjanek

Zespół profesora Justina Chalkera poszedł na całość. Nie chcieli "mniej" rtęci. Poszli po bandzie: odzysk złota przy użyciu odczynnika używanego do dezynfekcji wody (dokładnie: kwas trichloroizocyjanurowy), aktywowanego słoną wodą. Bez cyjanku. Bez trucizn.

Po rozpuszczeniu złota, do akcji wchodzi nowy polimer bogaty w siarkę. Wiąże on selektywnie złoto z nawet najbardziej zanieczyszczonych mieszanin. Rozpad polimeru przywraca go do postaci wyjściowej, a złoto zostaje wyodrębnione. I tyle. Tak po prostu.

Czytaj dalej poniżej

Naukowcy z prawdziwą bombą. Aż 40 nowych gatunków Patryk Łobaza

Sonda zbliżyła się do Słońca po raz 24. Rekordowe dane już na Ziemi Jakub Szczęsny

Kto skorzysta na szerokim wdrożeniu tej metody?

1. Przemysł elektroniczny: Każdy zużyty komputer to potencjalna kopalnia. RAM, procesory, płyty główne – wszystko zawiera złoto. Nowa metoda umożliwia jego odzysk bez gigantycznych instalacji i toksycznych procedur.
2. Górnictwo rzemieślnicze: W Peru, Ghanie, Indonezji – ludzie nadal wlewają rtęć do gleby, by wydobyć grudki złota. Technologia Chalkera może być użyta w terenie. Jest tania, skalowalna, bezpieczna.
3. Zamknięty obieg: Odpady elektroniczne to najszybciej rosnąca kategoria śmieci na świecie. Recykling złota jest więc nieodzowny, byśmy nie wykorzystali wszystkich naszych zasobów.

A gdyby to skalować w górę?

Zespół aktywnie współpracuje z przemysłem, ekologami i partnerami z USA oraz Peru, by testować metodę w warunkach bojowych. Uczeni już teraz przeprowadzili testy na stosach odpadów elektronicznych, potwierdzając skuteczność i selektywność metody. Tylko teraz pytanie: czy jesteśmy gotowi na odcięcie pępowiny od metod odzysku opartych na trujących chemikaliach?

Czytaj również: Rozbłysk magnetarów może być źródłem… złota. Aż żal, że są tak daleko…

Wybór należy do nas

To, co zrobili zespół z Australii, to naprawdę ważny punkt w naszych wysiłkach ku mniejszemu wpływowi przemysłu na środowisku. Mówimy tu o realnych skutkach: możliwości taniego, skalowalnego i nietoksycznego odzysku złota. W świecie, który niszczy wszystko na swojej drodze, byle tylko pozyskać surowce, brzmi to jak utopia. Jednak nie mamy wyjścia: musimy iść w kierunku ekologicznych metod, byśmy mogli przez długi czas korzystać z danej nam na drodze chichotu losu, planety. Nie rozwiążemy tak wszystkich problemów wynikających z obciążenia środowiska, ale... możemy próbować. Każda taka inicjatywa się liczy.