Zażywasz tabletkę i poznajesz całą polską literaturę. Albo filmografię Keanu Reevesa...

Kilkanaście lat temu, dziecięciem będąc, obejrzałem w TVP film Komputer w trampkach. Wywarł na mnie spore wrażenie, na tyle mocne, że pamiętam obraz do dzisiaj. Tytuł co prawda wyparował z pamięci, ale w czasach Internetu szybko można to naprawić. I właśnie o pamięci będzie za chwilę. Pojawią się też tabletki, nowa metoda nauczania i chodzące encyklopedie. Takie, jak bohater przywołanego filmu.

Podejrzewam, że część z Was kojarzy wspomniany tytuł, jeśli nie, to w skrócie nakreślę fabułę: bohaterem jest młody student, obibok, który przed jednym z egzaminów postanawia wykraść pytania do testu semestralnego. Podprowadza je z komputera wykładowcy, instalacja elektryczna zostaje uszkodzona przez piorun, zwarcie powoduje, że informacje z komputera/Internetu przepływają do mózgu studenta. Wszystkie. Mamy tytułowy komputer w trampkach. Chłopak zna wszystkie języki, świetnie tańczy, rozpoznaje na ulicy przestępców ściąganych listem gończym, staje się gwiazdą telewizyjnego show. Bomba.

Naście lat temu musiałem to oglądać z wielką uwagą – jak się okazuje zapamiętałem całkiem sporo. Pewnie sam chciałem przeżyć podobny wypadek. I długo zastanawiałem się, czy jest możliwe, by w jakiś sposób stworzyć hybrydę ludzkiego mózgu i komputera. Przecież to musi być wspaniała mieszanka (trochę mi przeszło po obejrzeniu Przyjaźni na śmierć i życie Wesa Cravena). Teraz siedzę w nowych technologiach, praktycznie każdego dnia czytam o wynalazkach, badaniach i osiągnięciach, które jeszcze dziesięć lat temu funkcjonowały wyłącznie w głowach futurologów. Przestałem zastanawiać się, czy możliwe jest wsparcie (poważne, nie kosmetyczne) ludzkiego mózgu zdobyczami techniki. Zastanawiam się już, kiedy to nastąpi i jaką przybierze formę. Dzisiaj uzyskałem pewną wskazówkę.

Co byście powiedzieli na wchłanianie informacji? Nie mam tu na myśli pochłaniania wiedzy w dzisiejszym znaczeniu tego zwrotu, czyli szybkiego i wyróżniającego się uczenia, ale jednak opartego na tradycyjnych rozwiązaniach: czytaniu oraz słuchaniu. Chodzi o przyswajanie danych, które zostaną zaaplikowane w postaci tabletki czy zastrzyku. Taką wizję przedstawił niedawno Nicholas Negroponte, znany amerykański futurolog, którego przewidywania niejednokrotnie znajdywały potwierdzenie w rzeczywistości.

Czytaj dalej poniżej

Projekt „Sałatka Ziemniaczana” zebrał na Kickstarterze tysiące dolarów Kamil Ostrowski

Skype "Świat bez ograniczeń" za darmo na miesiąc! Grzegorz Ułan

Negroponte nie rozwijał zbytnio swojej wizji, ale kilka wypowiedzianych przez niego zdań pobudza wyobraźnię: człowiek połyka tabletkę zawierającą konkretne informacje, a te wędrują wraz z krwią do mózgu i są lokowane w odpowiednich miejscach. W ten sposób można szybko nauczyć się np. języka obcego. Ale to przecież czubek góry lodowej, bo możliwości wynikające z tego rozwiązania trudno ograniczyć. Gdyby słowa Negroponte okazały się prawdziwe, to dzisiejszy system nauczania przeszedłby do lamusa. Pewnie i tak przejdzie, ale nie spodziewałem się aż tak daleko idących zmian. Przecież realizacja tej prognozy sprawi, że każdy będzie mógł stać się chodzącą encyklopedią, komputerem w trampkach (to wersja dla hipsterów).

Tabletki z wiedzą mają być stosowane za trzydzieści lat. Wiele osób stwierdzi pewnie, że to szmat czasu, ale nie można wykluczać, iż badania nad rozwiązaniami tego typu przyspieszą i szybciej dadzą owoce (oczywiście należy też przyjąć, że to ślepa uliczka). Chociaż wizja Negroponte jest bardzo kusząca, a jej realizacja przyniosłaby ludzkości wiele dobrego, to nie potrafię oprzeć się wrażeniu, że w dłuższej perspektywie byłoby to niebezpieczne rozwiązanie. Człowiek odzwyczaiłby się od tradycyjnego systemu nauczania i poszedł na łatwiznę, a to mogłoby się okazać zgubne, gdyby nagle tabletek zabrakło. W pewnym stopniu przypomina to sytuację z uczniami, którym zabrano z rąk długopisy i wręczono tablety – sztuka ręcznego pisania przestała być potrzebna i zaczęła zanikać. Może i nie stanowi to problemu, może to naturalny proces, w którym po prostu rugowana jest niepotrzebna umiejętność, ale niepokój pozostaje. Prawie jak po obejrzeniu filmu Cravena…

Źródło grafiki: Wiadomo ;)