Choćbym nie wiadomo ile miał pieniędzy, raczej nie lubię wydawać ich strasznie dużo. Może i dlatego do pewnego czasu jeździłem stareńkim, aczkolwiek sprawnym i łatwym w naprawie Golfem trójką. Ale w kombi, cenię sobie przecież jeszcze rzeczy zwyczajnie praktyczne. Przesiadam się do dużego, łasego na paliwo Szweda (też na gaz), a w domu stanął telewizor z funkcją Smart TV. I z tego zakupu jestem chyba najbardziej zadowolony.
Dlaczego? Bo po prostu fajnie działa, a zapłaciłem za to mniej niż tysiąc złotych. Ile dokładnie? 958 złotych. Długo zastanawiałem się nad tym, jaki telewizor powinienem wybrać. Na tych... kompletnie się nie znam i dlatego właśnie poszukiwania trwały tak długo. Myślałem o wielokrotnie droższych modelach z wbudowanymi funkcjami "smart", a górną granicę rozmiaru stanowiło ok. 40 cali. 50-tka wyglądałaby kuriozalnie w salonie połączonym z aneksem kuchennym - wbrew pozorom nie mieszkam w pałacu fundowanym mi przez gigantów technologicznych za "pozytywne wpisy". No, niestety tak to nie działa. W sumie - jak najbardziej "stety" dla Was.
Czytaj także: Co to jest Smart TV? Czyli jak wybrać i nie żałować
I tak sobie szukałem, szukałem, aż wpadłem na dość dziki pomysł. A co, jeżeli uda mi się kupić maksymalnie tani telewizor i nie będzie mi go żal jak się zepsuje? Możliwe, że w ciągu dwóch lat z obecnie wynajmowanego lokum przeniosę się do własnego, znacznie większego i tam zainstaluję już znacznie większy wyświetlacz. 40-tka nie jest wcale duża, ale i nie jest na dobrą sprawę mała. Nie widziałem tutaj większego sensu w kosztowej ekstrawagancji.
Pomysł zakładał znalezienie taniego, aczkolwiek akceptowalnego telewizora. Przeszukując internetowe opinie padło na konstrukcję Manta LED4004 o przekątnej 40 cali. Niektórzy narzekają na dyskusyjne kąty widzenia i słaby dźwięk z głośników. Ale to nie problem - za kilka stówek mogę dokupić porządne nagłośnienie i ten problem rozwiązać. Brak w nim natomiast funkcji "smart", ale to postanowiłem rozwiązać nieco inaczej.
Ileż to ja się nasłuchałem narzekań na funkcje smart TV... o matko. Koledzy z pracy kupowali Philipsy, Samsungi, LG i czasami popłakiwali w rękaw, że to potrafi się zaciąć, z aktualizacjami są jakieś problemy i w ogóle, to lepiej by było, żeby ten cały smart TV w ich urządzeniach nie istniał. To odrobinę mnie przeraziło i od razu postanowiłem sobie, że nawet, jeżeli wezmę jakikolwiek telewizor, to na pewno funkcje "smart" uzyskam po swojemu. Krótkie poszukiwania i uznałem, że Xiaomi Mi Box S spełni moje oczekiwania. W razie, gdy przesiądę się na znacznie lepszy telewizor, też będzie z nim współpracował - Xiaomi Mi Box S jest bowiem w stanie dogadać się z wyświetlaczem obsługującym treści w jakości 4K. Na razie tego nie potrzebuję, więc możliwości zakupionej przeze mnie Manty kończą się na Full HD.
Lista zakupów prezentuje się następująco:
Razem? 958 złotych. Szykując się do zakupu telewizora miałem w głowie kwoty rzędu 2, 3, 4 tysięcy i uznawałem to za kompletnie normalne. Nie doliczam tutaj pakietu Netfliksa, który kosztuje mnie 52 złotych co miesiąc, Spotify w śmiesznej kwocie i... WP Pilota, którego dokupiłem tuż po konfiguracji Xiaomi Mi Boksa S. 34,90 za pakiet 92 kanałów to w sumie nawet za dużo jak na moje telewizyjne potrzeby. Zdecydowałem się na subskrypcję, bo czasami mimo wszystko lubię obejrzeć coś w tradycyjnym "telepudle".
Nie tylko dlatego, że zaoszczędziłem może tysiąc, może dwa, a nawet trzy tysiące na tak dokonanych zakupach. Manta LED4004 jest plastikowa do bólu, składający ten sprzęt nie postarali się o to, by nałożona na matrycę folia ochronna ładnie przylegała do tafli wyświetlacza. Właściwie, to wyglądało to tak, jakby ktoś ją po prostu rzucił na ekran bez ładu i składu. Widziałem mnóstwo lepszych wyświetlaczy, natomiast dźwięk to coś, co po prostu zabije audiofilów. I z wyglądu i z charakteru działania to po prostu tani sprzęt, który działa i... robi to po prostu dobrze. Bez wodotrysków, bez efektu "wow" - to do bólu poprawny wyświetlacz.
Natomiast Xiaomi Mi Box S... to już zupełnie inna liga. Bardzo obawiałem się tego urządzenia, bo mocno liczyłem na dobrą przystawkę telewizyjną. W swojej roli to urządzenie jest nawet bardziej niż znakomite: miałem styczność z różnymi interfejsami Smart TV, razem z ojcem z ciekawości kupiliśmy Hykker Smart Box w Biedronce. Za 179 złotych dostaliśmy taki "paździerz", że musieliśmy zwrócić do sklepu owe "cudo techniki". Działał tak, jakby zamiast procesora za obliczenia odpowiadał matematyk na heroinowym ciągu.
Mało tego, przystawka dogadała się z Asystentem Google, który czuwa nad niektórymi sprzętami w moim domu. Jedyne, co mnie irytuje to fakt, iż nie jestem w stanie uruchomić telewizora za pomocą "Ok, Google - włącz telewizor w salonie". Xiaomi Mi Box S za nic nie chce współpracować w trybie standby, z aktywnym połączeniem z siecią. Każdorazowe wywołanie takiej komendy kończy się tym, że Asystent nie jest w stanie odnaleźć telewizora w salonie. Wyłączyć telewizor mogę natomiast bez problemu.
No, tak. Cóż to za okazja, by aż pisać o niej artykuł? Kupił sobie bloger tanią chińszczyznę i szczerzy zęby jakby sobie kupił "riki-tiki" na odpuście. Nie o to chodzi: przede wszystkim udowodniłem sobie, że absolutnie nie potrzebuję urządzeń za kilka tysięcy złotych, by spełnić swoje potrzeby. Owszem, mógłbym to zrobić, ale w tej sytuacji nie było takiej potrzeby. Nie dość, że zapłaciłem za to wszystko mniej niż tysiak, to w dodatku taki zestaw nieźle dogaduje się z resztą urządzeń domowych dzięki Asystentowi Google. Chcę Spotify na telewizorze? Nie ma problemu. Jeszcze chwila i podłączę do tego wszystkiego Xboksa, który w ostatnim czasie zaczął dogadywać się (w ramach betatestów) z google'owskim concierge'em.
Nie neguję rzecz jasna droższych zakupów. Od razu przepraszam wszystkich Was, którzy mogliby wyczytać z mojego artykułu taką postawę. Kupujcie co chcecie. Dla mnie najistotniejsze jest to, byście byli po prostu zadowoleni.
Ale, być może ktoś z Was ostrzy sobie zęby na większy wyświetlacz do domu, może nawet pierwszy w życiu, ale nie wie od czego zacząć. Jeżeli nie jesteście wybredni pod kątem jakości obrazu i dźwięku, ale nie chcecie kupić absolutnego "paździerza" - bierzcie taki zestaw. A może jeszcze inaczej - macie gdzieś w domu nieużywany telewizor bez Smart TV? Ten też się nada - być może taka przystawka telewizyjna da mu "nowe życie".
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
