Szukałeś się kiedyś w internecie? Ja tak. I nie wyglądam…

Według Google Trends w 2021 r. najczęściej wyszukiwani w Chrome ludzie to: Christian Eriksen, Natsu, Paulo Sousa, Ewa Krawczyk, Iga Świątek, Daniel Obajtek, Piotr Fronczewski, Alec Baldwin, Teresa Lipowska i Esmeralda Godlewska. Czyli od  celebryty do “prawie że” celebryty. Wszystkie te nazwiska łączą się z jakimiś wydarzeniami lub innymi “aferami”, więc “zwykli” ludzie chcą o nich wiedzieć więcej.

Ja częściej szukam w sieci ludzi mi bliższych, z którymi mam szansę się spotkać. W takich prostych przypadkach ograniczam się tylko do przejrzenia wyników z pierwszej strony wyszukiwania w Google Chrome. Zdecydowanie więcej robię przy przeglądaniu choćby kandydata na współpracownika. A kiedy na podstawie takiego właśnie wyguglowania przypisano mi czyny i cechy do mnie nienależące - na kilka sposobów sprawdziłam dokładnie i siebie. Wyniki były całkiem ciekawe…

Jeśli nie Google Chrome to co?

Przy szukaniu w sieci informacji o sobie nie ograniczałam się ani do jednej “słusznej” wyszukiwarki Googla, ani do trybu incognito, ani do jednego typu urządzenia. Wyniki nie były wszędzie jednolite. W trybie incognito Chroma, Firefoxa i Edga na 3 pierwszych miejscach pojawiły się wprawdzie zajawki o mnie, ale już dalej było tylko gorzej, bo - mam nadzieję - na szkolną księgową jednak nie wyglądam… Mimo mojego rzadkiego imienia Google na pierwszej stronie wypluł również wariację z kimś o rzekomo podobnym imieniu Alpina. Przy dalszych wyszukiwaniach do niezmienionego imienia w Chrome pojawiły się z kolei inne nazwiska. 

Zdecydowanie odmienne wyniki spotkałam w przeglądarce DuckDuckGo i Vivaldi. Obie polecam do sprawdzenia np. własnej genealogii czy zainspirowania się innymi przy wyborze kolejnej ścieżki życia…

Czytaj dalej poniżej

Donald Trump tworzy własną platformę społecznościową. Start już niebawem Kamil Świtalski

Najlepsza przeglądarka internetowa - oto TOP 3 aplikacji w 2021 roku Grzegorz Ułan

Z kolei na telefonie z czystym Androidem zapytało mnie czy chcę otrzymywać e-maile z powiadomieniami, gdy ktoś zamieści moje imię i nazwisko w internecie. Zgodziłam się, ale jakoś powiadomień brak. No i tylko w wynikach na telefonie pojawiłam się jako współautorka publikacji o fantastyce naukowej - dementuję: to niestety nie ja.

Masz w sieci swojego sobowtóra?

Generalnie łatwo przy szukaniu osób w internecie o pomyłkę. Nierzadko bowiem zdarzają się w jednym mieście, dużej firmie czy nawet w tej samej szkole dwie osoby o kilku takich samych danych. Do dziś pamiętam historię kolegi, który miał pecha nazywać się dokładnie tak samo jak jego wykładowca. Niestety tępienie studenta skończyło się kilkukrotnym oblaniem go na egzaminie i zmusiło do zmiany uczelni. Argument prowadzącego był jeden: “bo nikt nie może się nazywać tak jak ja”. Na szczęście znam też podobne sytuacje, ale przybierające żartobliwy obrót: na mojej uczelni dwóch wykładowców o tym samym imieniu, nazwisku, stopniu naukowym i roczniku, ale z dwóch różnych wydziałów, “wymieniało” się sprostowaniami na temat swoich publikacji czy dyżurów.

Generalnie we wszystkich wspomnianych miejscach w pierwszych wynikach wyszukiwania pojawiają się moje profile z social mediów. Króluje brat Googla Facebook, który mnie osobiście bardzo rozczarował. Przekonana o swej wyjątkowości imienno-nazwiskowej znalazłam ponad czterdzieści profili z tą samą zbitką. A że nie wszystkie mają zdjęcia to pokazuje jak łatwo o omyłkowe zaproszenie do znajomych. I pewnie nie tylko mnie się zdarzyło odebrać wiadomość od kogoś kto myślał, że ja to jednak ktoś inny.

Jak obejść system?

Niektórzy zręcznie żonglując swoimi danymi celowo próbują oszukać - nie tylko system. O ile wariacje na temat imienia i nazwiska na Facebooku są dla znajomych fajnym urozmaiceniem, to już zmyłki stosowane celowo utrudniają życie i urzędnikom, i rekruterom. Sama przy okazji prowadzonej niedawno rekrutacji spotkałam się z różnymi trikami: wymiennym używaniem nazwiska panieńskiego i po mężu w różnych miejscach w sieci, stosowaniem (nawet w pracowych) socjalach zdrobniałej formy imienia, zmianą kolejności dwuczłonowych nazwisk, dodawaniem drugiego imienia, podawaniem innego imienia w CV i innego w internecie czy posługiwaniem się jednorazowym adresem e-mail. Mimo stosowania różnych miejsc i opcji wyszukiwania kandydata w sieci (samo nazwisko, imię i nazwisko + miasto lub zawód, rocznik, e-mail, itp.) - w kilku przypadkach nie byłam pewna czy to na pewno dobry traf. A że rekrutacja dotyczyła pracy w digital marketingu, tym było trudniej.

Mimo, że jednak na dalszych miejscach wyszukiwania, to takie zawodowe ślady w internecie, czyli m.in. LinkedIn i Goldenline, pojawiają się całkiem wysoko - oczywiście ze względu na ilości danych jakie tam zamieszczamy. Gdybym tylko miała profile na Pintereście, Twitterze, czy YouTubie to i one pojawiłyby się w moim przypadku wysoko. Oczywiście o ile wyszukujący w Google nie wybierze opcji “szczęśliwy traf”, która przynosi podobno reklamowe straty na 110 mln rocznie i pewnie niedługo całkiem zniknie…

Anonimowość w sieci?

Algorytmy są nieubłagane i nie damy rady ukryć się przed wszystkimi, zwłaszcza jeśli aktywnie korzystamy z internetu. A nawet jeśli sami spróbujemy zadbać o niepojawianie się w sieci, to prędzej czy później ktoś inny zrobi to za nas, np. opisując wspólne zdjęcie. Zresztą samo Google (podobnie jak Facebook czy Android) z rozpoznawaniem twarzy nie ma większych problemów. A do sprawdzenia wizerunków podobnych do nas osób w sieci polecam Anonymizer.

Do sprawdzenia (prócz grafiki) mamy też inne zakładki przeglądarek: mapy, video, zakupy, itp. W każdej z nich możemy się pojawić jeśli choć raz zostawimy dane rejestrując i logując się do jakiegoś konta czy aplikacji. I pewnie dlatego (zupełnie niespodziewanie) na samym dole pierwszej strony o mnie pojawił się odnośnik do zostawionego kiedyś śladu na Wikiloc - połączonej z mapami Googla aplikacji do tras GPS.

Zbieżność nazwisk przypadkowa?

Filmowy frazes “zbieżność nazwisk i wydarzeń przypadkowa” nie do końca przekłada się na internet. Tutaj (oczywiście prócz nas samych) to algorytmy decydują o tym co, komu, kiedy i jak się wyświetli - bez względu na wyszukiwarkę czy urządzenie. Warto pamiętać, że nawet mimo braku “socjali”  inni są w stanie dowiedzieć się o nas wiele - również rzeczy, których sami o sobie nie wiemy... Albo o zupełnie kimś innym, który nas samych tylko trochę w sieci przypomina…