Kiedy kilka tygodni temu zakończyłem testy Xperii L4, budżetowego smartfona od Sony, dostałem informację, że w najbliższym czasie otrzymam do testów model z drugiego krańca oferty tej firmy, czyli Xperię 1 II. Ucieszyłem się niezmiernie, że te telefony trafiły do mnie w tej kolejności, budżetowiec został oceniony bez kontekstu, a flagowiec musiał na jego tle udowodnić swoją klasę i wykazać, że ponad pięciokrotnie (!) wyższa cena ma swoje uzasadnienie. Czy mu się to udało? Zapraszam do recenzji najbardziej oryginalnego flagowca 2020 r.
Sony Xperia jeden dwa?
Zacznijmy od dziwnej nazwy smartfona. Sony na telekonferencji zorganizowanej z okazji premiery tego telefonu wyjaśniło, jak należy ją odczytywać i okazało się, że jest to „Sony Xperia 1 mark II”. Nie wydaje mi się, żeby nazwa, którą trzeba objaśniać recenzentom, była dobra z marketingowego punktu widzenia. Z drugiej strony inni producenci elektroniki mają w tej kwestii jeszcze głupsze pomysły.
To, co pierwsze rzuca się w oczy, to oczywiście charakterystyczne dla Sony smukłe proporcje obudowy, wynikające z zastosowania ekranu o proporcjach 21:9. Będąc raptem o 3 mm szerszy od Samsunga Galaxy S20, jest od niego aż o 15 mm wyższy. Telefon na szczęście jest znacznie lepiej wyważony niż Xperia L4, co da się odczuć podczas próby pisania jedną ręką. W budżetowej Xperii cały czas miało się wrażenie, jakby telefon miał się przeważyć na plecy i wypaść z ręki, tu nie ma tego problemu.
Kolejną różnicą jest sam kształt ekranu i jego umiejscowienie w obudowie. W przeciwieństwie do większości dzisiejszych telefonów, a szczególnie flagowców, ekran Xperii posiada w rogach bardzo niewielkie zaokrąglenia i nie szpecą go żadne łezki ani dziury na przednią kamerę. Zarówno nad jak i pod ekranem mamy niewielkie pasy, w których (u góry) ukryto kamerę, sensory i diodę powiadomień. Bez problemu znalazło się też miejsce na symetryczne głośniki stereo. W mojej ocenie to najlepsze z możliwych rozwiązań.
Podobnie jest z kształtem obudowy, moda na zaokrąglone boki zapoczątkowane przez iPhone'a 6 okropnie mnie irytuje, chwyt takiego telefonu nie jest zbyt pewny, a wygląd jak dla mnie przypomina odbiorniki z lat 60-tych (szczególnie tam, gdzie mamy mocno zaokrąglone ekrany). Tutaj mamy płaskie boki, delikatnie tylko wygłodzone na samych krawędziach.
Wydawać by się więc mogło, że telefon będzie doskonale leżał w dłoni i tak jest, ale... niestety Sony popsuło ten efekt, tworząc obudowę pokrytą prawie na całej powierzchni szkłem Gorilla Glass 6. Ten telefon jest po prostu niewiarygodnie śliski. Po pierwszych dwu dniach obchodzenia się z nim jak z jajkiem zadzwoniłem do Sony, czy nie mogliby przesłać dedykowanego case'a, ale okazało się, że takowymi nie dysponują. Po trzech tygodniach mogę jasno stwierdzić, że jeśli nie chcesz w każdym momencie, gdy potrzebujesz go użyć, drżeć o jego bezpieczeństwo, nie obędzie się bez obwoluty. Szczerze, wolałby wnętrzności tego telefonu w solidnej plastikowej obudowie budżetowego L4.
Tył smartfona zdominowany został przez mocno wystającą wyspę z 3 obiektywami opatrzonymi dumnym napisem „Zeiss T*”. O samych aparatach opowiem niżej, natomiast nie da się ukryć, że przez to „wybrzuszenie” aparat na stole się po prostu mocno kiwa. Problem nie będzie jednak bardzo dotkliwy, ponieważ jak już napisałem wyżej, nikt psychicznie nie wytrzyma z tą Xperią bez case'a ochronnego, a ten powinien „wyrównać” tę niedogodność.
Telefon jest wodoodporny i spełnia normę IP65/68. Oczywiście należy pamiętać, że jak u większości producentów ta wodoodporność niczego nie gwarantuje. Jeśli telefon się uszkodzi od wilgoci, może się okazać , że spełnianie tej normy w kontekście gwarancji jest jak kodeks w „Piratach z Karaibów”, bardziej delikatną wytyczną niż zbiorem twardych zasad.
Reklama
Sony Xperia 1 II - szybki jak diabli
Jak część z Was może pamięta, testowana wcześniej Xperia L4 pracowała, nazwijmy to delikatnie, dość dostojnie z „przysłowiową” brytyjską flegmą. Tutaj jest dokładnie odwrotnie, telefon działa błyskawicznie, programy otwierają się szybko, gry chodzą bez zająknięcia, interfejs nie złapał nigdy najmniejszej przycinki. W porównaniu z L4 nawet ciężkie tytuły jak „Call of Duty” czy „Fifa” ładują się błyskawicznie. W budżetowcu spokojnie można było przy nich zrobić sobie herbatę.
Nie ma się czemu dziwić, sercem smartfona jest Snapdragon 865, dzięki któremu w Geekbench flagowiec w teści single-core uzyskał 893 pkt czyli więcej niż Xperia L4 w teście multi-core. W tym ostatnim Xperia 1 II uzyskała 3278 pkt. W teście GPU, którego budżetowiec w ogóle nie zdołał ukończyć, flagowiec uzyskał odpowiednie 3121 pkt dla testu OpenCL oraz 2807 pkt dla Vulcan. I te wyniki po prostu widać po szybkości działania Xperii.
Reklama
Także WiFi (802.11 ax / WiFi 6) działa świetnie i udało mu się wykorzystać całą dostępną przepustowość mojego łącza (400/40 Mbps). Na pokładzie mamy oczywiście 5G, chociaż na razie dla większości (w tym dla mnie) będzie kompletnie bezużyteczne. Warto dodać, że Xperię wyposażono w 8 GB RAM bardzo szybkiej pamięci LPDDR5 oraz 256 GB pamięci wewnętrznej typu UFS 3.0.
Sony Xperia 1 II - czytnik z piekła rodem
Niestety, tak jak jestem fanem czytników linii papilarnych na boku urządzenia, tak ten z Xperii 1 II jest chyba największym minusem tego telefonu. Bardzo często nie rozpoznawał zarejestrowanych odcisków, co gorsza z czasem, nawet te działające lepiej też zaczynały sprawiać problemy. Trochę pomagało ponowne dodanie palca do bazy, ale po pewnym czasie problemy wracały. Mam wrażenie, że pole czytnika, w stosunku do tego z Xperii L4 jest o kilkanaście / kilkadziesiąt procent mniejsze i być może tu należałoby szukać przyczyny problemów. Drugą możliwość wystąpienia błędów w oprogramowaniu smartfona, co byłoby korzystniejsze dla wszystkich, firma mogłaby szybko naprawić to przy pomocy aktualizacji.
Sony Xperia 1 II - ekran świetny, ale nie bezkompromisowy
Ekran Xperii to oczywiście panel OLED o rozdzielczości 1644 x 3840 px i jednej z najwyższych gęstości obrazu, 643 ppi. Jego przekątna to aż 6,5 cala, ale na szczęście dzięki proporcjom nie jest zbyt szeroki. Sony pozwala na naprawdę dużo zmian w zakresie tonacji kolorów, balansu bieli i wielu innych parametrów, ale mi osobiście najbardziej przypadł do gustu Tryb Twórcy oferujący sensownie skalibrowane kolory oraz zgodność ze standardem BT.2020, 10-bitowy kolor i obsługę HDR.
Odświeżanie ekranu to standardowe 60 Hz, ale uczciwie trzeba powiedzieć, że funkcja „Redukcja zamazania w ruchu” w większości przypadków radzi sobie całkiem dobrze i niektórzy mogliby uwierzyć, że telefon posiada panel 90 Hz.
Nie ma jednak róży bez kolców, jasność ekranu jest zaskakująco niska, ok. 400 nitów, w trybie automatycznym podbijana do 660. To wyraźnie słabiej od „flagowej” konkurencji. Przy ostrym słońcu niestety to odczujemy, ekran sprawia problemy z czytelnością. „Problemy” innego typu sprawia też smukłość ekranu, wiele programów nie potrafi wykorzystać całej jego powierzchni, zostawiając u góry lub doły nieestetyczne czarne pasy (np. aplikacja IKO). Nie jest to teoretycznie wina Sony, ale tak czy inaczej irytuje.
Reklama
Sony Xperia 1 II - czas pracy na baterii
Jeśli ktoś z Was czytał moją recenzję Xperii L4, pewnie pamięta jaki zachwyt wywołał u mnie czas pracy na baterii tego telefonu, dochodzący do 3 dni. Xperia 1 II jest niestety zbyt mocna, żeby osiągnąć taki wynik, ale i tak nie jest źle. Z moim użytkowaniem regularnie osiągałem 1,5 dnia działania, z okazjonalnym dotarciem do dwu pełnych dób.
Telefon można ładować przy pomocy USB-C lub bezprzewodowo ładowarkami zgodnymi ze standardem Qi (do 11 W). Wspierane jest szybkie ładowanie, a producent dołączył do zestawu ładowarkę 18 W (PD 3.0).
Sony Xperia 1 II - dźwięk na bogato...
W zakresie dźwięku Sony nie pożałowało użytkownikom i wyposażyło Xperię w symetryczne głośniki stereo oraz, co jest ewenementem wśród flagowców, gniazdo mini jack 3,5 mm. Smartfon obsługuje Dolby Atmos, DSEE Ultimate (poprawa jakości dźwięku przy pomocy algorytmów sztucznej inteligencji) i inteligentny filt przeciwwietrzny.
Jedyne co przeszkadza i warto od razu wyłączyć, to „Wibrację dynamiczną”, jej działanie, jeśli o coś wzbogaca, to o narastające uczucie irytacji. Poza tym Xperia brzmi bardzo dobrze i czysto, do konkretnych zastosowań możemy wybrać odpowiednie profile dźwięku lub pobawić się samemu w korektorze graficznym. W zestawie są też niezłe słuchawki przewodowe.
Sony Xperia 1 II - czy zastąpi prawdziwy aparat?
Pomimo że na papierze moduł aparatów Xperii, z 12 Mpix matrycami nie przedstawia się na tle konkurencji szczególnie imponująco, jest jednym z najlepszych na rynku. Zdjęcia z obiektywu szerokokątnego i standardowego praktycznie zawsze wychodzą dobrze, z dużą ilością detali i naturalną kolorystyką. HDR nie przesadza z postprodukcją zdjęć i efekt końcowy najczęściej nie razi sztucznością. Najgorzej wypada z nich wszystkich teleobiektyw, którym czasami ciężko trafić ostrością w to, co akurat chcemy a kolorystyka zdjęć zrobionych w tych samych warunkach wyraźnie odstaje od pozostałej dwójki.
