Silent Hill: The Short Message – recenzja. Darmowy horror poruszający niezwykle istotne tematy

Największa niespodzianka ostatniego State of Play

Sony z niespodzianki zapowiedziało ostatnio State of Play, które odbywało się 31 stycznia o 23 naszego czasu — i nie ma wątpliwości, że był to jeden z lepszych pokazów japońskiej firmy od dawna. Mnóstwo konkretów, w większości bardzo fajne materiały, no i wyczekiwany przez wszystkich powrót marki Silent Hill; jednego z największych hitów Konami. Nie oszukujmy się, Silent Hill to chyba najpopularniejsza seria survival horrorów w branży gier wideo — która zyskała ogromną popularność ze względu na swoją atmosferę, unikalne podejście do tworzenia strachu oraz głębokie narracje.

Pierwsza gra z tej serii została wydana w 1999 roku przez Konami, a od tego czasu seria zdobyła uznanie zarówno krytyków, jak i graczy. Silent Hill jest znane ze swojej mrocznej i klaustrofobicznej atmosfery, w której gracz odkrywa tajemnicze, przerażające wydarzenia, a do tego często spotyka się z psychologicznymi zagadkami, które wymagają skoncentrowanego myślenia, co dodaje do gry głębi.

Silent Hill 2 jest często uważane za jedną z najbardziej kultowych części serii. Wydana w 2001 roku, gra ta jest znana ze swojej głębokiej narracji i skomplikowanych postaci. Stała się klasycznym przykładem gatunku i pozostaje w pamięci graczy jako jedno z najbardziej wpływowych doświadczeń w historii gier wideo. Wkrótce będziemy mogli odkryć ją ponownie, w dużo lepszej, nowoczesnej oprawie — a to wszystko dzięki polskiemu deweloperowi. Za tę produkcję odpowiada krakowskie studio Bloober Team, które znane jest między innymi z serii Layers of Fear, czy The Medium.

Poza tym, że wreszcie dostaliśmy zwiastun właśnie tego remake’u Silent Hill 2 (chociaż trailer był mało przekonujący — widać, że gra jest jeszcze na dość wczesnym etapie rozwoju i całość nie wygląda specjalnie zachęcająco), to razem z tym dostaliśmy małą niespodziankę. Mowa o darmowej, krótkiej grze, o tytule Silent Hill: The Short Message.

Czytaj dalej poniżej

Takiego roku PlayStation nie miało od dawna. Gracze mają na co czekać! Piotr Kurek

Nowy SILENT HILL do pobrania za darmo! Zaskakująca niespodzianka od twórców Kamil Świtalski

Silent Hill: The Short Message — krótka, lecz niezwykle istotna historia

Silent Hill: The Short Message od razu przypomina wydany kilka dobrych lat temu projekt P.T., przy którym maczał palce sam Hideo Kojima — obydwie produkcje są rozgrywane z perspektywy pierwszej osoby, obydwa tytuły są darmową historią zamykającą się w dwóch godzinach i obydwie gry zostały pokazane w formie niemałej niespodzianki.

Jeśli tęskniliście za P.T., to patrząc na The Short Message będziecie zachwyceni — chociaż w sieci nie zabrakło już głosów sugerujących, że The Short Message jest abominacją Silent Hill i „czymś, co nie powinno nigdy ujrzeć światła dziennego”. Osobiście jednak, absolutnie się z tym nie zgadzam.

Silent Hill: The Short Message porusza bardzo ważny temat

Seria Silent Hill nigdy nie bała się trudnych, niewygodnych dla wielu tematów. Podobnie jest w tym przypadku — The Short Message przedstawia smutną rzeczywistość, w której młodzież jest uzależniona od social mediów i to, co dzieje się w sieci, traktuje zdecydowanie zbyt poważnie, często przez to zaniedbując prawdziwe życie… co niestety może okazać się tragiczne w skutkach. Wiem, że może to brzmieć dość oklepanie i przypominać wszystkie beznadziejnie zrealizowane filmy o uzależnieniach, które są puszczane nastolatkom w szkołach średnich, jednak tu wygląda to zdecydowanie inaczej.

Silent Hill: The Short Message nie boi się również poruszać tematów głęboko zakorzenionych traum z dzieciństwa, patologicznego i okrutnego traktowania dzieci przez rodziców i życia w nieszczęśliwej rodzinie. Gra uderza w bardzo delikatne miejsca i robi to bez skrupułów, chociaż z odpowiednym wyczuciem, podkreślanym podczas ekranów ładowania. W nowej produkcji Konami wcielamy się w 18-letnią Anitę, która trafia do mistycznej willi — opuszczonego budynku w niemieckim miasteczku Kettenstadt.

Do apartamentowca zaprowadziły nas dziwne wiadomości od naszej przyjaciółki Mayi. Po wejściu do tego kompleksu i obejrzeniu kilku grafitti i odpisaniu na wiadomości naszej przyjaciółce, wszystkie pokoje i korytarze zaczynają być okropnie niepokojące i surrealistyczne — po czym okazuje się, że wspomniany budynek słynie z tego, że mnóstwo nastolatków decyduje się tutaj na odebranie sobie życia. Willa w Kettenstadt okazuje się być niezwykle upiornym miejscem, którego nie da się opuścić; do momentu rozwiązania zagadki przez protagonistkę, która leży jednak dużo głębiej, niż można początkowo oczekiwać.

Silent Hill: The Short Message robi to dobrze

Silent Hill: The Short Message to kawał porządnego horroru psychologicznego, który bardzo szybko budzi w nas gigantyczny niepokój. Historia prowadzona jest w bardzo dobry sposób, a porozrzucane książki, gazety i notatki tylko dodają całości jeszcze większej grozy (chociaż produkcja wcale tego nie potrzebowała). Konami nie stawia tutaj na tanie sztuczki w postaci jump scare’ów, a buduje niezwykle niekomfortową atmosferę, która jest piętnowana przez doskonałą muzykę i świetny projekt potwora.

No właśnie, bo w Silent Hill: The Short Message spotkamy się z jednym potworem, lecz kilka razy. Chociaż początkowo jego wygląd może wprowadzić nas w delikatną konsternację, to finalnie bardzo można go docenić, bo jest to niezwykle przemyślany (i przy okazji paskudnie piękny) design. W The Short Message nie mamy systemu walki, lecz będziemy zaplątani w kilka sekwencji, w których musimy uciekać przed tą poczwarą.

Te w większości są świetnie zrealizowane — nie są przesadnie długie, budują potężne napięcie i są w stanie nas nieco „obudzić”, chociaż w takim klimacie, grając w to w nocy po konferencji Sony na słuchawkach, naprawdę nie byłem w stanie zasnąć przed konsolą. Niestety jednak, ostatnia sekwencja z potworem jest… paskudna. Zostajemy wrzuceni do ogromnego labiryntu, w którym musimy odnaleźć mnóstwo elementów, żeby móc się z niego wydostać — cały czas uciekając przed potworem. Początkowo jest to przerażające, aż finalnie robi się to zwyczajnie męczące i frustrujące, tracąc całe napięcie i grozę. Poza tym wyjątkiem trudno jest się tutaj jednak do czegoś przyczepić.

Piękna grafika, jeszcze piękniejszy morał

Silent Hill: The Short Message wygląda zjawiskowo, bardzo dobrze prowadzi historię i chociaż robi to w naprawdę straszny sposób, to podejmuje bardzo istotne tematy — i po tej blisko dwugodzinnej przygodzie można wyciągnąć poważne wnioski. Generacja Z to nie tylko dzieciaki ze smartfonami w dłoniach z włączonym TikTokiem; to nowe pokolenie, które musi mierzyć się z wieloma trudnymi tematami, które dla starszych generacji mogą być całkowicie obce. Dziś nastolatkowie mają mnóstwo problemów i przechodzą przez niezwykle trudne sytuacje, których pozornie można w ogóle nie dostrzegać. To właśnie o tym jest Silent Hill: The Short Message.

Nie interesuje mnie to, że motywy z Silent Hill dzieją się w niemieckim miasteczku w teraźniejszości, a nie na OG wzgórzu ze starych serii. Nie zwracam uwagi na to, że Konami w tej grze przepycha w notatkach czy gazetach ideę „efektu Silent Hill”, czy że mamy tu do czynienia z grą FPP, a nie TPP. To nie ma być kolejna odsłona serii, a odskocznia, poruszająca kluczowe dla dzisiejszych czasów tematy — ciężar dogodnego kontynuowania, a właściwie wskrzeszenia serii, o którym wspominają gracze w sieci, spoczywa na barkach Bloober Team. Konami i Hexa Drive odwalili kawał dobrej roboty, który oddali w ręce graczy za darmo. Chapeau bas.