Z przykrością stwierdzam, że w najnowszej historii Polski, otwarte bycie patriotą było poczytywane jako "coś złego". Trudno mi jednoznacznie stwierdzić, skąd w ogóle się to wzięło, może z powodu utożsamiania łysych, gotowych na rozróby jegomościów z patriotami, a może z powodu bliżej nieokreślonego wstydu. Ogromnie cieszyłem się, gdy obserwowałem rozwój inicjatyw narodowych i ogromnie posmutniałem ponownie, gdy okazało się, że przegięto w drugą stronę.
Będę szczery. Dzisiaj wartości narodowe, chrześcijańskie, czy patriotyczne ubiera się w kubraczek walki z niekorzystnym, aczkolwiek obowiązującym dla nas systemem. Z automatu, ludzi, którzy nie wyrażają poglądów zgodnych z tym nurtem otwarcie nazywa się zdrajcami, lewakami, dzieli się ich według mało precyzyjnego sortu. To wcale nie wina jedynie polityków, ale i mediów, które bardzo chętnie uczestniczą w polaryzacji społeczeństwa (co weryfikowałem we własnym badaniu naukowym). A dobrze wiadomo, że społeczeństwo podzielone lepiej daje się sterować. To akurat fakt niezaprzeczalny.
Polfejs natomiast - portal społecznościowy o charakterze narodowym powstał z nieco innych pobudek. Prawdopodobnie, środowiskom mocno związanym z radykalnymi wartościami narodowymi, patriotycznymi nie podobało się to, co do tej pory robił Facebook, nierzadko hurtowo blokując profile, strony, czy wydarzenia związane z ich działalnością. Z jednej strony, trudno jest się dziwić oburzeniu tychże podmiotów. Z drugiej strony jednak - Facebook może sobie robić na swoim polu, co mu się żywnie podoba, o ile oczywiście pominiemy odpowiedzialność tego serwisu za utrzymanie potrzebnego pluralizmu.
W przeciwieństwie do swoich branżowych kolegów nie wypowiem się negatywnie na temat tego tworu. Wskazuje on na pewien kierunek przemian społecznych, a także stanowi odbicie niezadowolenia części jednostek, które nie zgadzają się m. in. z polityczną poprawnością uprawianą również w czołowych mediach społecznościowych. Czy nam się poglądy grup narodowych podobają, czy też nie - należy im nie zabraniać tworzenia platformy służącej do komunikacji, czy rotacji poglądów w jej ramach. Jako że internet stał się niemal równoprawną przestrzenią społeczną w stosunku do rzeczywistości bazującej na naszym poziomie percepcji, utworzenie tego portalu społecznościowego nie jest niczym dziwnym. Ba, to wręcz musiało nastąpić.
Powiem inaczej - dobrze, że zostało stworzone takie miejsce. Nie jestem co prawda zwolennikiem idei radykalnych - właściwie w żadną stronę i staram się raczej o własne, wielowymiarowe spojrzenie na idee oraz nurty, jednak potrzeby osób o takich poglądach rozumiem. Ba, ja również życzyłbym sobie tego, bym mógł funkcjonować w ramach platformy, która daje mi bezpieczeństwo w prezentowaniu swoich poglądów - jakiekolwiek one nie są.
Obawiam się, iż Polfejs mimo absolutnie słusznej idei, w ramach której został stworzony, będzie platformą ograniczoną tylkodo poglądów jednej strony barykady. Wszelkie inne będą brutalnie dyskredytowane i sprowadzane do lewactwa, złodziejstwa, czy zdrady narodu. Spodziewam się również niesamowicie ostrych wymian zdań oraz przeginania w zupełnie odwrotną stronę. Na każdym kroku w tym portalu społecznościowym jego twórcy starają się udowodnić użytkownikowi, że konto tam założone jest równoznaczne z byciem patriotą lub koniecznie potrzebne do tego, aby nim zostać. Patriotyzm to nie tylko latanie ze szturmówkami na ulicach, obwieszanie się barwami narodowymi, czy symbolami. To wcale nie troska o zagrożenia dla kultury europejskiej, czy niechęć do imigrantów. Według mnie (a możecie się ze mną nie zgodzić), patriotyzm to przede wszystkim krzewienie naszej pięknej i tragicznej historii i... robienie na co dzień małych rzeczy, które powodują, że wszystkim Polakom żyje się lepiej. Czy będzie chodziło o nieśmiecenie w miejscach publicznych, czy dbanie o pomniki osób zasłużonych dla historii - nieistotne. Ważne, aby patriotyzm miał nie tylko wymiar ideowy, ale również praktyczny.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
