Mógłbym pojechać Lennonem z utworu “Imagine”, ale to żadne marzenie, tylko coś zupełnie realnego. Chciałbym, aby gry służyły jako wsparcie w procesie dydaktycznym i podstawa do dyskusji w szkolnych klasach. Frostpunk naszego rodzimego 11 bit studios to mój nowy kandydat na lekturę obowiązkową.
Jakiś czas temu publikowałem na vlogu odcinek o tym, czego może nauczyć nas Starcraft, teraz skręcam w stronę empatii, moralności i etyki. 11 bit studios i ich poprzednia produkcja This War of Mine trafiła do kilku szkół w postaci darmowych kluczy, zachęcając do inicjowania debaty nt. okropieństwa wojny i moralności (także w tym polskim liceum). Kolejny ich tytuł – Frostpunk – zmienia gatunek, dorzuca węgla do pieca podejmując jeszcze więcej niełatwych tematów i właśnie pomógł studiu zdobyć dwie nagrody w ramach pierwszej edycji Central and Eastern European Game Awards (najlepsza gra i najlepszy design). To produkcja, która ma jasne i dobitne przesłanie: władza odczłowiecza, a cel (nie zawsze) uświęca środki. Teza postawiona na tyle mocno, że spotkała się z krytyką ze strony graczy, którzy ukończyli tytuł i… zmasowanym atakiem ze strony Chińczyków na Twitterze.
Frostpunk to symulator przetrwania rozgrywający się w alternatywnym XIX wieku, w którym doszło do katastroficznego spadku temperatury na Ziemi. Resztki ludzkości budują osady wokół ogromnych generatorów ciepła – pieców węglowych – chociaż temperatura cały czas spada, a wraz z nią nadzieja na przetrwanie.
Ty przejmujesz opiekę nad jednym z takich miast i jego społecznością, a wspomniana nadzieja, obok niezadowolenia, to dwa główne wskaźniki, na które musisz zwracać uwagę. Wszystkie twoje działania jako zarządcy stale podlegają ocenie ze strony mieszkańców miasta.
Najważniejsze decyzje, które podejmujesz w grze to stanowione przez Ciebie prawo. W Twoim mieście nie ma demokracji. Wydajesz dekrety, które albo podkręcają produktywność, albo dbają o dobro mieszkańców – i bardzo rzadko idzie to ze sobą w parze.
Z czasem stajesz przed wyborem: czy twoja społeczność podąży drogą państwa religijnego, czy może totalitarnego.
Frostpunk to lekcja moralności, na którą można spojrzeć na różne sposoby.
Każda z tych perspektyw jest nieco inna i Frostpunk pozwala ich doświadczyć – przekonać się, jaką pokusę i jaki ciężar decyzji niesie ze sobą władza i w którym momencie samemu można sobie odpowiedzieć: cel uświęca środki.
Na zajęciach z podstaw ekonomii czy zarządzania Frostpunk mógłby posłużyć jako mały symulator kierowania miastem i pomóc objaśniać takie pojęcia, jak:
Możesz się ze mną nie zgadzać, możesz się zgadzać, ale dodać coś więcej od siebie. Możesz też zaproponować jakieś inne tytuły growe, które również stanowią ciekawą podstawę do dyskusji w klasie. Chętnie odniosę się do tego w komentarzach. Pomysł nie wydaje mi się zupełnie egzotyczny.
---
Bartosz Filip Malinowski
Jestem strategiem, analitykiem, konsultantem i kreatywnym. Założyłem agencję doradczą WeTheCrowd, gdzie doradzam miastom, mediom i markom z sektorów kreatywnych. Staram się także łączyć różne światy i dyscypliny oraz zachęcać do myślenia niekonwencjonalnego na vlogu Bez/Schematu. Jeśli chcesz ze mną współpracować, napisz: bfm@wethecrowd.pl
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
