Pierwszy komputer, Atari 65 XE, dostał pod choinkę...
Lecąc do Berlina na tegoroczne targi IFA prawie zaciskałem zęby od hałasu, jaki generował nasz samolot. I chyba pierwszy raz dokuczało mi to tak mocno, że zabranie tylko zwykłych słuchawek potraktowałem jako największy błąd podróży. Ale przecież są sposoby na radzenie sobie z hałasem - zarówno aktywne, jak i pasywne. Zobaczcie jak to działa.
Zacznijmy jednak od nowego pomysłu, na jaki wpadli naukowcy w Hong Kong University of Science and Technology. Stworzyli oni system tłumienia dźwięku, który eliminuje aż 99,7% hałasu, niezależnie od tego, jak cichy jest dźwięk.
Nowy system tłumienia dźwięków robi to…dwa razy. Używa pary dopasowanych rezonatorów, których częstotliwość jest równa tej, jaką charakteryzuje się tło. Pierwszy z nich tłumi większość fal dźwiękowych, pozostawia jednak te z niskimi poziomami. Za ich tłumienie odpowiedzialny jest drugi rezonator - jest precyzyjnie dostrojony do częstotliwości pierwszego rezonatora, dzięki czemu tworzy destrukcyjną interferencją dla każdego brzmienia przez niego rozproszonego.
99,7% brzmi niesamowicie - chciałbym to przetestować, ciekawi mnie bowiem jak czułbym się w prawie idealnej ciszy i jak mogłoby to wpłynąć na przykład na komfort lotu w sytuacji opisanej na początku tej notki.
Miałem okazję sprawdzić kilka par słuchawek z aktywną redukcją hałasu, w tym dwa bardzo fajne modele od Bose - nauszne Quietcomfort 25 i dokanałowe Quietcomfort 20. Jak w zasadzie działają systemy aktywnej redukcji?
W tego typu urządzeniach dodatkowe źródło generuje falę akustyczną o odpowiednich parametrach - fale dźwiękowe nakładają się na siebie, dzięki czemu tworzy się efekt redukcji hałasu.
Niech za przykład do wyjaśnienia mechanizmu działania ANR (Active Noise Reduction) posłużą słuchawki lotnicze NavComm NC-1000ANR, wykorzystywane przez pilotów.
Zasadę ich działania opisano w artykule na serwisie lotniczapolska.pl. Słuchawki składają się z mikrofonów umieszczonych wewnątrz muszli (tzw. dekoder sygnału odniesienia), układu sterującego (niezależny dla lewej i prawej muszli) i drugiej wkładki umieszczonej w muszli, będącej źródłem sygnału wtórnego. Druga z wkładek generuje sygnał dźwiękowy o tej samej częstotliwości i tej samej amplitudzie, co sygnał pierwotny. Jest on jednak odwrócony od niego w fazie i powinien dotyczyć wyłącznie dźwięków istotnych z punktu widzenia redukcji hałasu. Do tego dochodzi konieczność uzyskania różnicy poziomów ciśnienia akustycznego fali pierwotnej i wtórnej mniejszej niż 1dB, a przesunięcie fazowe pomiędzy nimi nie powinno odbiegać od 180° o więcej niż 5°.
Metodę opracował i opatentował P. Lueg jeszcze w 1936 roku, ale dopiero wiele lat później na jej zastosowanie pozwoliła technika elektroniczna.
ps. ze słuchawek z aktywną redukcją hałasu korzysta u nas w biurze Tomek. Można do niego krzyczeć - bez efektu. W celu zwrócenia jego uwagi, wszedłem w posiadanie zestawu małych, miękkich piłeczek.
grafika: zdjęcie z serwisu shutterstock (Closeup portrait young unhappy stressed woman), NAVCOMM
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
