Jakiś czas temu pisałem o tym, że sztuczne pole magnetyczne wytworzone przez wielki magnes znajdujący się na odpowiedniej orbicie, pozwoli uchronić czerwoną planetę przed zgubnym działaniem wiatru słonecznego. Naukowcy z NASA przedstawili to jako jedną z potencjalnych propozycji terraformowania Marsa, a zrobili to podczas wydarzenia jakim jest Planetary Science Vision 2050 Workshop. Mówię o tym dlatego, że jest to impreza na której można wspominać o odległych czasowo pomysłach, jednak wciąż potencjalnie możliwych do zrealizowania w okolicach roku 2050 (choćby rozpoczęcia prac dopiero w 2050, ale jednak).
Problem Marsa
Problem Marsa jest taki, że jego pole magnetyczne jest znikome. Kiedyś tak nie było, jednak coś zmieniło ten stan rzeczy. Sprawia to, że historia czerwonej planety jest całkiem ciekawa, tzn. kiedyś najprawdopodobniej było tam zupełnie inaczej – oceany wody, atmosfera z prawdziwego zdarzenia (a nie jakieś szczątkowe jej ilości) oraz kto wie, może nawet jakaś forma życia.
Brak magnetosfery „zabił” Marsa, a zapewnienie jej zbawiennych właściwości chociażby w sztuczny sposób może go ponownie „ożywić”, a przynajmniej tak myślano… Już nie przedłużając: przywrócenie ochrony przed wiatrem słonecznym spowodowałoby delikatnie postępującą odbudowę atmosfery. To z kolei w końcu podniosłoby temperaturę na planecie o 4 stopnie Celsjusza i jest to wystarczające do tego, aby uwolnić dwutlenek węgla uwięziony na zamarzniętych biegunach planety. Efekt cieplarniany nakręci dalsze przemiany i „BOOM!”, mamy odmienionego Marsa, na którego powierzchni znów pojawiają się oceany, a do tego jest jakaś sensowna atmosfera. Wszystko zostało pięknie zaprezentowane na poniższym filmiku produkcji Seeker.
Terraformowanie Marsa
Teraz, kiedy mam już pewność, że w twojej głowie zrodziły się wizje pięknej planety, siostry Ziemi itd. mogę przejść do zniszczenia tych marzeń. Najnowsze wyniki pomiarów uzyskanych dzięki sondzie kosmicznej MAVEN (Mars Atmosphere and Volatile EvolutioN) wskazują na to, że terraformowanie Marsa przez jeden z najpopularniejszych pomysłów (efekt cieplarniany, niekoniecznie uzyskany przez sztuczne pole magnetyczne) nie będzie możliwe. Ha, ha, ha!
Bruce Jakowski z NASA tłumaczy:
Jeżeli dwutlenek węgla został utracony w przestrzeni kosmicznej, to nie ma go już na planecie i nie możemy sprawić, żeby przeszedł do atmosfery. Próbuję powiedzieć, że wykorzystywanie składników znajdujących się na Marsie, nie stanowi już potencjalnej możliwości jego terraformowania.
Skąd taka wypowiedź? Ano stąd, że Mars prawdopodobnie utracił 90% posiadanego CO2 w ciągu ostatnich kilkuset milionów lat. Sonda MAVEN jest od tego, żeby ustalić co się stało z marsjańskim dwutlenkiem węgla. Mógł w całości ulecieć do kosmosu, mógł też w sporej mierze zostać uwięziony w czapach lodowych na biegunach planety, albo w skałach pod postacią minerałów węglanowych.
Ludzie przeznaczyli całe dekady na poszukiwanie minerałów węglanowych, które mogłyby magazynować CO2 i nie udało się ich odnaleźć – mówi Bruce Jakowski.
Pomiary dwóch izotopów argonu
Udało się natomiast dokonać wystarczających pomiarów dwóch izotopów argonu: argon-36 oraz argon-38, które mogą znikać z planety tylko jeśli zostaną wytrącone do kosmosu za pośrednictwem uderzających w nie jonów. Cięższe izotopy trudniej wytrącić do kosmosu, więc Mars posiada w atmosferze więcej argonu-38 niż agonu-36. Mierzenie zależność między ilością tych dwóch izotopów pozwala określić ile argonu zostało utracone. Zespół wyliczył, że około 66% argonu-36 jaki znajdował się w atmosferze planety uleciało do przestrzeni kosmicznej. To z kolei pozwoliło na obliczenia, których konkluzją jest informacja iż od 10% do 20% dwutlenku węgla opuściło Marsa. Jednak to tylko jedna z możliwości, bo jest jeszcze druga: inne procesy mogłyby sprawić, że usuwana będzie większość dwutlenku węgla, a argon zostanie w sporej mierze oszczędzony. Wtedy wyszłoby na to, że Mars utracił od 80% do 90% dwutlenku węgla ze swojej atmosfery.
Ciężko nastawiać się na terraformowanie planety, gdy wszystko zaczyna mniej lub bardziej wskazywać na to, że wytworzenie efektu cieplarnianego nie będzie możliwe, bo nie będzie niezbędnych do tego gazów cieplarnianych.
