Początki Androida nierozerwalnie wiążą się z Custom ROM-ami. Oprogramowanie zmodyfikowane przez społeczność dawały dostęp do wielu funkcji oraz znacznie przyspieszało działanie całości – wówczas robiło to wrażenie. Jednak rynek dojrzał. Obecnie większość smartfonów pracuje bez zastrzeżeń, więc bawienie się w nieoficjalne wersje systemu dla wielu osób mija się z celem. Jednak wciąż jest wiele osób, które uwielbiają to robić. Za jedną z najważniejszych modyfikacji OS-u z Mountain View należy uznać Lineage OS, następcę Cyanogen Mod, obchodzącego pierwsze urodziny.
Udany rok
Lineage OS zadebiutował oficjalnie dokładnie 24 grudnia 2016 roku. Oprogramowanie wspiera obecnie ponad 180 różnych urządzeń, a na całym świecie używa go na co dzień 1,7 miliona osób. Wyjątkowo interesująco wypada jednak zestawienie najpopularniejszych urządzeń. Na pierwszym znajdziemy… OnePlus One, czyli pierwszego „zabójcę flagowców”, który zadebiutował w 2013 roku. Zważywszy na to, że początkowo działał pod kontrolą Cyanogen Mod i doczekał się dużej popularności wśród twórców Custom ROM-ów, można to zrozumieć.
Jednak największe zaskoczenie to druga lokata. Samsung Galaxy SIII pochodzi z 2012 roku, został wyposażony w 4,8-calowy ekran Super AMOLED, czterordzeniowego Exynos 4412, 1 / 2 GB RAM oraz aparat 8 Mpix. Niewątpliwie to jeden z najbardziej rozpoznawalnych telefonów. Podium uzupełnia natomiast Xiaomi Redmi Note 4. W pierwszej piątce znalazły się również Motorola Moto G 2015 oraz Samsung Galaxy S5, natomiast najwięcej mieszkańców Indii zdecydowało się na zainstalowanie Lineage OS.
Zalety modyfikacji
Czasy największej popularności Custom ROM-ów minęły. Na dobrą sprawę, jedynie naprawdę świadomi użytkownicy, lubiący modyfikację Androida, interesują się tym i testują kolejne. Sam kiedyś również się w to zaangażowałem. Było to jednak trochę temu, kiedy jeszcze szukałem sposobów na to, aby najpierw przyspieszyć Samsunga Galaxy SII, a potem dodać kolejne funkcje w Galaxy Note 3. Mnogość dostępnych opcji naprawdę robiła wrażenie.
Aktualnie jednak nie będziemy odczuwać potrzeby szukania odpowiedniego alternatywnego oprogramowania. Wcześniej urządzenia z Androidem działały wolno, nie bez powodu niektórzy nazywali je pieszczotliwie lagdroidami, ale Google na tyle dopracowało już system, że nie ma z tym większych problemów. Również sami producenci zadbali o to. Dzięki temu dysponując nawet niewielką kwotą pieniędzy, można nabyć porządny sprzęt do używania na co dzień. W przeszłości dało się to powiedzieć, dopiero po wgraniu innego ROM-u.
W dodatku za sprawą Custom ROM-ów oraz roota, mogliśmy i wciąż jesteśmy w stanie pozbyć się niektórych zbędnych, preinstalowanych aplikacji, których nie da się usunąć w inny sposób. Co więcej, po rozpoczęciu zabawy w takie modyfikacje, otwierają się przed nami drzwi do potężnych możliwości. Dostępne frameworki pozwalają dodać brakujące funkcje, a w wielu już na start znajdziemy dodatki, zarezerwowane wcześniej jedynie dla najnowszego flagowca, dzięki czemu możemy mieć jego namiastkę.
W tym wszystkim nie sposób pominąć kwestii bezpieczeństwa. W przypadku fabrycznego oprogramowania różnie z tym bywa – u jednych jest lepiej, u innych tragicznie. Jeszcze kilka lat temu nikt nie zwracał na to większej uwagi. W sumie społeczność zapewniała najszybciej stosowne „łatki” i nadal kultywuje tą dobrą tradycję, chociaż firmy również się tego nauczyły. O dziwo, mój Samsung Galaxy Note 5 oferuje teraz grudniowe poprawki bezpieczeństwa. Z tego względu powoli modyfikacje Androida tracą swoje asy w rękawie – większość producentów zresztą anuluje gwarancję, jeżeli wykryje ich instalację.
Stabilna przyszłość
Teraz można napisać, że modyfikacje Androida mają już stabilną pozycję oraz naprawdę wierne grono użytkowników. Moim zdaniem segment ten będzie się jeszcze rozwijał. W końcu to największa zaleta systemu Google w porównaniu do iOS - wolność to w tym przypadku sprawa kluczowa, przemawiająca za wyborem ich ekosystemu.
