Kosmos jest jak zupa, w której pływa pełno różnych składników, a my cieszymy się z możliwości poznawania wspomnianych składników. Jeśli trafi się nam okazja do zaobserwowania i zrozumienia czegoś nowego, wtedy jest to duży sukces i powód do radości. Dlatego pragnę zadać pytanie: „co tam ostatnio słychać w kosmosie?”
Zespół astronomów z Uniwersytetu Warszawskiego odkrył nową klasę gwiazd pulsujących, czyli Blue Large-Amplitude Pulsators (BLAP). Dr hab. Paweł Pietrukowicz z Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Warszawskiego mówi:
…Przed nami nikt takich obiektów wcześniej nie namierzył.
Jak wyjaśnił pan Pietrukowicz, gwiazdy, które zmieniają swoją jasność z dużą amplitudą były obserwowane już wcześniej, jednak zmiany te zachodziły powoli, z okresem rzędu godzin, dni, lat… Natomiast polscy astronomowie znaleźli zupełnie nową klasę takich gwiazd – zmieniają jasność z dużą amplitudą w bardzo krótkim czasie. Odkryte niebieskie gwiazdy pulsujące zmieniają promień o kilkanaście procent w czasie co około 20-40 minut. Właśnie dlatego określa się je jako Blue Large-Amplitude Pulsators.
Takie zmiany jasności to bardzo duże zmiany, jeśli wyobrazimy sobie, że to obiekty nieco tylko mniejsze od naszego Słońca – mówi Paweł Pietrukowicz.
Dodatkowe obserwacje do których wykorzystano największe teleskopy świata, pozwoli odkryć kolejną ciekawą informację na temat BLAP, są one bardzo gorące. Oczywiście Gwiazdy tak czy inaczej z perspektywy człowieka są przeciwieństwem kostek lodu… jednak nasze Słońce ma temperaturę ponad 5500 stopni Celsjusza na swojej powierzchni, za to wspomniane BLAP mają temperaturę w wysokości ok. 30000 stopni Celsjusza.
Opracowane modele, które bazują na obserwacjach, pokazały coś zbliżonego do gwiazd olbrzymów, w przypadku których ponad 90% masy jest skupione w jądrze, które ma wielkość 20% promienia gwiazdy. Jej pozostała część to rozdęta, szybko pulsująca otoczka. Astronomowie odkryli 14 takich gwiazd w Drodze Mlecznej.
To pierwszy raz kiedy udało się zaobserwować niezwykle masywne czarne dziury, które się wzajemnie orbitują. To prawdziwe kolosy, które wcześniej musiały być we wnętrzach dwóch osobnych galaktyk, lecz z chwilą kiedy galaktyki te znalazły się na kursie kolizyjnym, a następnie się ze sobą zderzyły… doszło do bliskiego spotkania supermasywnych czarnych dziur.
Obiekty o których mowa są od nas oddalone o 750 mln lat świetlnych. Astronomowie z Uniwersytetu w Nowym Meksyku (UNM) dokonali odkrycia, do którego doszli ze względu na 10 lat pracy poświęconych na badania. Karishma Bansal z UNM to główny autor pracy Contraining the Orbit of the Supermassive Black Hole Binary 0402+379 opublikowanej w The Astrophysical Journal. Jeden z członków zespołu, Greg Taylor z UNM, skomentował to następująco:
Przez długi czas przeglądaliśmy przestrzeń w poszukiwaniu pary supermasywnych czarnych dziur, które orbitują wokół siebie w wyniku połączenia dwóch galaktyk. Mimo iż przewidywaliśmy, że coś takiego powinno mieć miejsce, nikt wcześniej tego nie zaobserwował.
Supermasywne czarne dziury pełnią istotna rolę w ewolucji galaktyk (prawdopodobnie każda ma swoją supermasywną czarną dziurę w centrum), więc ich lepsze zrozumienie jest w cenie. Sytuacje, w których takie obiekty wokół siebie orbitują będą miały miejsce w chwilach gdy dochodzi do zderzeń galaktyk, a coś takiego wydarzy się gdy galaktyka Andromedy wleci w Drogę Mleczną…
Swoją drogą, zaobserwowane czarne dziury posiadają łączną masę 15 miliardów mas Słońca.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
