Jeśli chodzi o pamięci komputerowe to w gruncie rzeczy sytuacja nie uległa większym zmianom od kilkunastu lat. Najszybsza jest pamięć cache w procesorze, później pamięć RAM, dalej dyski SSD (NAND), a na końcu dyski talerzowe (HDD). Intel zamierzał jednak ten stan rzeczy zmienić przy pomocy pamięci 3D XPoint i wygląda na to, że wreszcie to robi.
Szeregując pamięci pod względem opóźnienia w dostępie do niej, wygląda to mniej więcej tak jak na obrazku poniżej. Z reguły im pamięć szybsza, tym jej pojemność jest mniejsza. 3D XPoint w założeniu ma nieco zmienić ten stan rzeczy, chociaż technologia ta bardzo opornie trafia pod nasze strzechy. Początkowo Intel oferował tylko niewielkie moduły montowane w slocie M.2, które miały służyć jako pamięć podręczna. Od zeszłego roku do sprzedaży trafiły wreszcie pojemniejsze dyski Optane, które oferują wyraźnie lepszą wydajność niż dyski SSD oparte na pamięciach NAND.
Niestety pamięci 3D XPoint nadal są droższe niż NAND, stąd też ceny produktów końcowych nie budzą ekscytacji przeciętnego Kowalskiego. Biorąc pod uwagę, że pamięci NAND będą dalej tanieć, to dyski Optane prawdopodobnie zawsze będą kosztowniejszą opcją. Jest to o tyle problematyczne, że interfejs PCIe jest w pewnym sensie wąskim gardłem dla pamięci memrystorowej. Magistrala wprowadza własne opóźnienia i ogranicza transfery do maksymalnie 4 GB/s. Okazuje się jednak, że i na to Intel znalazł rozwiązanie.
Aby nie tworzyć całkowicie nowego interfejsu komunikacyjnego i dedykowanego kontrolera, Intel postanowił wykorzystać istniejącą już technologię. W ten sposób powstały moduły kompatybilne ze standardowym gniazdem pamięci DDR4 wykorzystujące kości 3D XPoint, zamiast DRAM. Ma to przynajmniej kilka bardzo istotnych zalet. Po pierwsze kontroler zamontowany jest w procesorze, więc niwelowane są opóźnienia wynikające z taktowania magistrali PCI Express. Po drugie dostępna jest znacznie większa przepustowość, która nie zależy od liczby dostępnych linii PCIe. A po trzecie jest to pamięć nieulotna, dane nie znikają gdy tracimy zasilanie (w odróżnieniu od pamięci DRAM).
Kości w modułach Intel Optane DC Persistent Memory oferują też znacznie większą pojemność niż typowa pamięć DRAM. Na początek Intel zaoferuje moduły oferujące 128, 256 oraz 512 GB. Z relacji z konferencji prasowej wynika, że maksymalnie w systemie można będzie zamontować 6 takich modułów, co daje nam superszybki dysk oferujący maksymalną pojemność około 3 TB. Tym samym Intel zdefiniuje na nowo hierarchię pamięci w zastosowaniach profesjonalnych, umieszczając swoje rozwiązanie gdzieś pomiędzy pamięcią RAM, a dyskami NVMe.
Jeśli już zaczęliście snuć plany zakupu takiego dysku twardego to niestety muszę was rozczarować. W tej chwili rozwiązanie to dostępne będzie tylko w zastosowaniach profesjonalnych. Głównie chodzi tutaj o wszelkiego rodzaju centra danych, które operują na dużych bazach danych i potrzebują jak najszybszego dostępu do ich zawartości. Intel obecnie testuje to rozwiązanie z kilkoma partnerami, a masowa dostępność planowana jest na przyszły rok. Wedy też dopiero pojawią się odpowiednie procesory z rodziny Xeon, zdolne do współpracy z Intel Optane DC Persistent Memory.
Niestety jak do tej pory nie uraczono nas żadnymi danymi dotyczącymi mierzalnej wydajności. Intel chwalił się tylko, że dzięki temu rozwiązaniu, specyficzne operacje/zapytania do baz danych mogą być realizowane kilkukrotnie szybciej niż przy użyciu dysków z interfejsem NVMe. Trudno też liczyć na to, aby w najbliższym czasie pamięci tego typu trafiły do komputerów biurkowych. Nie ma jednak wątpliwości, że jeśli kiedyś to nastąpi, to da ogromną przewagę nad standardowymi nośnikami SSD.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
