Podręczniki do kosza. Dinozaury wyginęły inaczej niż sądzono

Pytając losową osobę na ulicy o to, "w jaki sposób wyginęły dinozaury", otrzymamy najpewniej odpowiedź, że przez uderzenie gigantycznego meteorytu. W uproszczeniu jest to prawda, ale diabeł tkwi w szczegółach, a naukowcy lubią się tych szczegółów czepiać. Do tej pory świat nauki był zgodny co do tego, że masowe wymieranie dinozaurów 66 milionów lat temu było w dużej mierze spowodowane uwolnieniem ogromnych ilości siarki podczas uderzenia asteroidy Chicxulub.

Jednak najnowsze badania opublikowane w czasopiśmie nature communications, prowadzone przez międzynarodowy zespół naukowców pod kierownictwem dr Kateriny Rodiouchkiny, rzucają nowe światło na tę teorię. Wyniki badań wskazują, że rola siarki w globalnym ochłodzeniu i wymieraniu mogła być znacznie mniejsza, niż wcześniej zakładano.

Przyczyna wyginięcia dinozaurów jest inna, niż dotychczas sądzono?

Przyjmuje się, że uderzenie asteroidy Chicxulub, o średnicy 10–15 kilometrów, spowodowało powstanie krateru o średnicy 200 kilometrów na półwyspie Jukatan (dzisiejszy Meksyk). Wydarzenie to wywołało gwałtowne zmiany klimatyczne, takie jak "zima impaktowa" – okres ekstremalnego chłodu i ciemności, który doprowadził do załamania globalnej fotosyntezy. W efekcie wymarło około 75% gatunków, w tym większość dinozaurów.

Według nowego badania, w którym wykorzystano zaawansowane analizy geochemiczne, ilość siarki uwolnionej podczas uderzenia wyniosła 67 ± 39 miliardów ton, co jest pięciokrotnie mniejszą wartością niż wcześniejsze szacunki. Naukowcy badali skład izotopowy siarki w próbkach z wiertni na terenie krateru Chicxulub oraz w osadach z granicy kredy i paleogenu na całym świecie.

Czytaj dalej poniżej

Naukowcy odkryli "dziwny" układ planet. Oto, co o nim wiemy Jakub Szczęsny

Kot Schroedingera... w układzie scalonym. Po co naukowcy to zrobili? Jakub Szczęsny

Chociaż siarka nadal była kluczowym czynnikiem ochłodzenia, badania wskazują, że równie istotną rolę mogły odegrać drobiny pyłu, które przez dwa lata blokowały światło słoneczne. To, w połączeniu z uwolnieniem sadzy, miało katastrofalne skutki dla ekosystemów. Badanie zostało przeprowadzone przez instytucje naukowe z Belgii, Szwecji, Niemiec i Australii, przy wsparciu wielu funduszy badawczych. Wyniki te zmieniają nasze zrozumienie jednego z najbardziej dramatycznych epizodów w historii Ziemi.