Pierwsza część The Crew przypadła mi do gustu, ale nie miałem wobec debiutującego w 2014 roku tytułu zbyt dużych oczekiwań. Mówiąc szczerze wobec dwójki również nie miałem i choć o grze idealnej nie ma mowy, to kontynuacja wyszła lepiej niż pierwowzór.
Kompletnie nie wiem po co w The Crew 2 znalazł się jakikolwiek wątek fabularny, równie dobrze moglibyśmy po prostu dostać ten duży otwarty świat, ponad 200 różnego rodzaju pojazdów i jeździć, latać oraz pływać.
Już seria Forza Horizon podchodziła do niej po macoszemu, tu zdecydowano się na wkurzające scenki przerywnikowe i bezsensowne komentarze mówiące o tym, jak ważna jest w naszym fachu liczba fanów. Serio. Zdobywamy ich zaliczając kolejne wyścigi czy robiąc naszymi pojazdami sztuczki. Robimy bowiem z siebie gwiazdę sieci, której przygody chcą śledzić kolejni obserwujący. Dla mnie bez sensu, ale może znajdzie się wśród Was jakaś niespełniona gwiazda social media, której zdobywanie fanów będzie sprawiać przyjemność.
W The Crew 2 otrzymacie dostęp do kilku rodzajów sportowej aktywności. Pojeździcie szybkimi autami po ulicach miast, wyjedziecie specjalnymi pojazdami (w tym motocyklami) na bezdroża, zdobędziecie niebo wykonując ewolucje za sterami samolotów i poślizgacie się szybkimi motorówkami po wodzie. Sporo, szczególnie na początku gdy tak naprawdę dostęp do wszystkich tych aktywności jest prosty. Co więcej, kiedy już odblokujecie każdą z nic (a zajmie to moment i wymaga jedynie zaliczenia samouczkowych wyścigów) między poszczególnym pojazdami przełączycie się w locie - podobnie jak między postaciami w Grand Theft Auto V. Fajna spraw, szczególnie dla osób lubiących zwiedzać wirtualne światy.
A jest co zwiedzać, choć oczywiście nie ma co liczyć na odwzorowanie Stanów 1:1. Klimat i ogólny feeling Las Vegas dało się przenieść do gry, podobnie jak dużą część kultowych dla tego miasta budowli, natomiast nie znalazłem na przykład wielu miejscówek, które odwiedziłem w prawdziwym LV. No cóż, rozumiem, choć trochę szkoda. Odległości między poszczególnymi miastami też są oczywiście odpowiednio zeskalowane, trudno byłoby oczekiwać, że w obrębie jednej gry będziemy pokonywać tak duże odległości. Jeśli chodzi o miasta, pojeździcie we wspomnianym wyżej Las Vegas, ale również Los Angeles, Nowym Yorku czy Miami. Pojeździcie swobodnie, ale również na z góry określonych trasach wyznaczonych na miejskich uliczkach. O świecie żyjącym na poziomie GTA nie ma nawet co marzyć i ewidentnie widać, że mieszkańcy to tylko ozdoba by ulice nie świeciły tak bardzo pustkami. Ale zarówno swobodnie jak i w wyścigach jeździ się naprawdę przyjemnie - choć najprzyjemniej jednak po bezdrożach lub samodzielnie pokonując trasy pomiędzy poszczególnymi miastami.
Podobało mi się latanie samolotem, choć początki nie były łatwe. Aby zdobywać punkty należy bowiem wykonywać ewolucje, a system nie jest zbyt łaskawy i chociażby krzywo wykonana świeca nie zostanie zaliczona. Podobnie lot koszący, który nie był przez grę łapany nad konarami drzew - było to o tyle irytujące, że czasem po prostu nie było w okolicy obszaru, na którym znalazłaby się tafla wody czy bezdroża.
Najmniej frajdy miałem z motorówek, jakoś nie przemówiły do mnie wyskocznie i fale, dodatkowo zwiedzanie świata za sterami takich pojazdów nie ma w The Crew 2 większego sensu.
Zaskoczył mnie natomiast poziom trudności - niestety negatywnie. Ale to nie jest tak, że The Crew 2 potrafi być za trudne. Były wyścigi, w których mimo bezbłędnej jazdy nie byłem w stanie dorównać konsolowym przeciwnikom, choć jechaliśmy bardzo podobnymi pojazdami. Ale już za drugim czy trzecim podejściem, jadąc praktycznie identycznie, kończyłem w pierwszej trójce. To irytuje, szczególnie na początku kiedy dopiero uczymy się systemu jazdy. Ten nie jest na szczęście tak dziwny jak w darmowym prologu, nie ma tak wielu skoków nad budynkami i bezsensownych ewolucji. Powiedziałbym raczej, że The Crew 2 stara się nawet co jakiś czas być choć odrobinę realistyczne.
Wizualnie nie będzie w świecie gier rewolucji, ale jest ładniej niż w części pierwszej. Grałem na PlayStation 4 i PlayStation 4 Pro - gra działała płynnie, nie zauważyłem jakichś większych problemów z animacją. Co innego ciągle pojawiające się animowane ekrany ładowania - za długo, za dużo. Generalnie wpisują się w cały „fabularny” koncept gry, choć jeśli ten do Was nie przemówi (jak do mnie), to będą jedynie wkurzać. Wszystko chce tu być super cool, jazzy i funky. Na szczęście animacje się kończą, wsiadamy za stery wybranego pojazdu i zwiedzamy USA - warto dla tych widoków trochę pocierpieć. Bo niektóre krajobrazy są naprawdę śliczne, nawet daje się poczuć rozmach i przestrzeń tego specyficznego, choć potrafiącego oczarować kraju. I za to dla Ivory Tower słowa uznania.
The Crew 2 jest lepsze, ładniejsze i bardziej dopracowane niż część pierwsza, jednak do serii Forza Horizon wciąż sporo brakuje. Sygnowana logo Ubisoftu produkcja Ivory Tower to jednak wciągająca piaskownica, której warto dać szansę - szczególnie, że z każdą kolejną godziną spędzoną na drogach i bezdrożach wirtualnego USA jest coraz lepiej. Niektórzy mówią, że to taki Far Cry, ale bez strzelania za to z pojazdami - i po części rozumiem to podejście. Świat The Crew 2 bardzo fajnie się zwiedza i choć gra ma błędy, model jazdy nie jest idealny, a fabuły mogłoby tak naprawdę nie być, to lubiłem zasiadać w kokpitach różnych pojazdów i po prostu jeździć. Tytułu gry 2018 roku na pewno nie zdobędzie, ale niejednemu fanowi sportów motorowych zapewni kilkadziesiąt godzin fajnej rozrywki.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
