Pandemia COVID-19, wywołana przez wirusa SARS-CoV-2 miała wpływ na różne aspekty zdrowia ludzkiego. Badacze wskazują nie tylko bezpośrednie skutki zakażenia, ale również istotne zmiany w częstości występowania niektórych chorób przewlekłych. Jednym z ważnych aspektów, który przyciągnął uwagę badaczy, jest związek między pandemią a wzrostem zachorowalności na cukrzycę u dzieci i młodzieży.
Analiza danych z różnych źródeł pozwoliła na zidentyfikowanie niepokojących trendów, które wymagają dalszej analizy. Celem badania było zrozumienie wpływu pandemii COVID-19 na częstość występowania cukrzycy u dzieci i młodzieży oraz zidentyfikowanie potencjalnych mechanizmów i czynników powiązanych z tym zjawiskiem. Badacze dokonali metaanalizy danych z różnych badań, aby wyciągnąć wnioski na temat zmiany zapadalności na cukrzycę typu 1 i typu 2 oraz występowania kwasicy ketonowej (DKA) w momencie rozpoznania cukrzycy.
Analiza danych wykazała zwiększoną częstość występowania cukrzycy typu 1 u dzieci i młodzieży po rozpoczęciu pandemii. Co ciekawe, wzrost ten utrzymywał się nawet po pierwszym roku pandemii, co ma istotne konsekwencje dla dostępności opieki diabetologicznej dla dzieci. Badacze wykazali, że istnieją pewne dowody sugerujące bezpośrednie mechanizmy, które mogą wyjaśnić związek między zakażeniem SARS-CoV-2 a nowo rozpoznaną cukrzycą. Ekspresja receptora ACE2 SARS-CoV-2 na komórkach beta trzustki produkujących insulinę oraz rozregulowanie metabolizmu glukozy w wyniku zakażenia mogą odgrywać rolę w tym kontekście. Osoby o zwiększonej podatności na cukrzycę mogą być szczególnie narażone po zakażeniu SARS-CoV-2 ze względu właśnie na uszkodzenie komórek beta. Jednak konkretny mechanizm wyjaśniający związek między infekcją a cukrzycą wymaga dalszych wysiłków badaczy.
Zaobserwowano także zwiększoną częstość występowania kwasicy ketonowej u dzieci i młodzieży w momencie diagnozy cukrzycy w okresie pandemii. Kwasica jest poważnym powikłaniem cukrzycy, która doprowadza do dalszych trudności ze zdrowiem u chorego. Warto jednak zauważyć, że skutki pandemii COVID-19 mogą być złożone i obejmować wiele czynników, które wpływają na zachorowalność na cukrzycę u dzieci i młodzieży. Zmiany w stylu życia, wzorzec zakażeń pediatrycznych niezwiązanych z COVID-19, zwiększony stres i izolacja społeczna również mogą przyczynić się do wzrostu występowania cukrzycy. W tym względzie jednak badania są ograniczone i ów temat wymaga dalszych analiz.
To odkrycie ze strony badaczy podkreśla, jak istotne jest zwiększenie zasobów opieki pediatrycznej ukierunkowanej na cukrzycę. Badania te sugerują również potrzebę dalszych badań, aby lepiej zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw tego związku. Istotne jest także uwzględnienie różnic społeczno-ekonomicznych, rasowych i etnicznych, które mogą wpływać na zachorowalność na cukrzycę podczas pandemii - jak na razie wiadomo jedynie tyle, że związek istnieje na pewno. To, z czego on wynika - jest już kwestią trudniejszą do oceny.
Nie da się ukryć: pandemia COVID-19 wpłynęła na zdrowie dzieci i młodzieży w różnych aspektach. Wykazane zwiększenie zachorowalności na cukrzycę i DKA wymaga dalszych badań i działań mających na celu ochronę zdrowia dzieci i młodzieży w czasach kryzysu zdrowotnego. Nie bez znaczenia są również szkody w psychice młodych ludzi: to samo w sobie również może być przyczyną zwiększonej zachorowalności na cukrzycę.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
