2020 r. jest rokiem wirusa, nie ma co do tego żadnych wątpliwości. W ciągu ostatnich lat nic nie przeorało naszego życia w takim stopniu jak COVID. Wielu wirusologów twierdzi zresztą, że opanowanie obecnej pandemii, to wygranie bitwy w nadchodzącej wojnie z mikrobami, które ze względów tak cywilizacyjnych, jak i klimatycznych, mogą pojawiać się częściej. Jak się jednak okazuje, to nie koniec zagrożeń, okazuje się, że na dziś całkiem łatwo jest „zmienić” cyfrowego wirusa w organicznego. Takiej próby dokonali właśnie izraelscy naukowcy zajmujący się bezpieczeństwem cybernetycznym.
Zróbmy sobie wirusa
Nowoczesne technologie od zawsze były miksem wielkich możliwości i wielkich zagrożeń. Jedną z technologii, która może nam pomoc w walce z koronawirusem jest produkcja syntetycznego materiału genetycznego, w tym przypadku fragmentów RNA. Jednak ta metoda, równie dobrze jak do stworzenia szczepionki, może posłużyć do stworzenia materiałów niebezpiecznych dla ludzkiego organizmu. Badacze z uniwersytetu Bena Guriona w Negev zaczęli zastanawiać się, czy byłby możliwy atak przy pomocy trojana na laboratoria, tym razem jednak nie po to, aby zażądać okupu, tylko doprowadzić do produkcji zniekształconego materiału genetycznego.
Wnioski z tego eksperymentu nie napawają optymizmem. Wynika z nich, że cyfrowy dostęp do laboratoriów jest znacznie prostszy od jakiejkolwiek próby fizycznego włamania i umożliwia zarówno podmianę opracowanego materiału genetycznego na szkodliwy, jak i skierowanie go do produkcji. Terroryści dysponujący takim cyfrowym „wejściem” mogliby zmienić skład szczepionki, która zamiast pomagać, stymulowałaby produkcję szkodliwych białek lub toksyn.
Sposób ataku
Po zainstalowaniu trojana i złamaniu zabezpieczeń naukowcy podmienili sekwencję, która miała trafić do produkcji, jednocześnie wirus komputerowy tak modyfikuje zamówienie, że całość przechodzi przez sito weryfikacyjne. Z racji dużej ilość tak produkowanych materiałów ludzie nie są w stanie ich weryfikować i jest to pozostawiane automatycznym procesom opartym o sztuczną inteligencję. Ta jednak nic nie poradzi, jeśli zarówno materiał, jak i zamówienie zostaną odpowiednie zmodyfikowane.
Specjaliści od bezpieczeństwa poinformowali, że udane ataki udało się przeprowadzić w 16 na 50 zleceń produkcji. Postulatem badaczy jest, aby jak najszybciej stworzyć kompleksowy system zabezpieczeń i weryfikacji materiałów tego typu, oraz uświadomić i przeszkolić społeczność biotechnologiczną pod tym kątem.
Te badania skupiły się na laboratoriach, ale tak naprawdę o zabezpieczenie prosi się cały łańcuch produkcji tego typu. Zaprogramowane „błędy” w skrajnych przypadkach mogłoby mieć katastrofalne skutki dla wielu populacji. Wyobraźmy sobie, że do produkcji trafiłaby zanieczyszczona szczepionka masowo podawana w jakimś rejonie. Wydaje się też, że poza procedurami bezpieczeństwa sieciowego, część infrastruktury musi pozostać offline. Ataków tego typu będzie w przyszłości tylko więcej, a branże około-medyczne stają się niestety jednymi z najpopularniejszych celów ataku.
