Rzeczywistość wirtualna nie musi się kończyć alienacją - może będzie jeszcze dziwniej...

Pamiętacie film Incepcja? Jest tam scena (rzecz chyba dzieje się w Mombasie), w której grupa ludzi spotyka się, by przenieść się do snu. Robią to regularnie, a powód jest oczywisty: ich sny (ich sen) jest znacznie bardziej pociągający niż życie, to realne. Rozmyślając o VR czasem przypominam sobie właśnie ten motyw - istnieje spore ryzyko, że część ludzi odetnie się od prawdziwego życia i wybierze to cyfrowe. Bo tam spełni swoje marzenia o bogactwie, potędze, wielkiej urodzie, sławie czy bezkarności.

Czy taki scenariusz, przechodzenie do cyfry na dużą skalę i w bardzo dużym wymiarze czasowym, jest w ogóle możliwy? Będę szczery: nie mam pojęcia. Przekonamy się, pewnie szybciej niż później. Zakładam, że z technicznego punktu widzenia rozwiązanie będzie atrakcyjne, przy tym z dużą dozą prawdopodobieństwa przyjmuję, że fanów tej technologii nie zabraknie. Zaczniemy się spotykać ze znajomymi w Sieci w nowy sposób. Możliwa stanie się np. impreza przy wspólnym stole w zamkowej komnacie. Wczoraj czytałem nawet o aplikacji, która jest stawianiem pierwszych kroków w tym kierunku.

Jeden wątek w tym planie szczególnie przyciąga moją uwagę: czy rzeczywiście będziemy się spotykać w wirtualu korzystając wyłącznie ze sprzętu dostępnego w domu? A może będzie jak w przywołanej Incepcji: ludzie będą się spotykać w jednym miejscu, by wspólnie zanurzyć się w cyfrowy świat? Niejednokrotnie podkreślaliśmy już, że same urządzenia do VR, przynajmniej te, które mają reprezentować wysoką jakość, tanie nie będą. Zwłaszcza, jeśli ktoś nie posiada mocnego komputera, a swój zestaw do rozrywki w VR chciałby rozbudowywać. Pisałem już o tym i znalazłem rozwiązanie dla tego problemu - możliwe, że zaczną powstawać lokale ze sprzętem do VR:

Widzicie to? Ja tak. Zaczną powracać kafejki internetowe. Ale w trochę innej odsłonie. Grupa znajomych może się wybrać w czwartkowy wieczór, by zaszaleć w wirtualnym świecie. Za jednym razem będą Drużyną Pierścienia, za innym ekipą z Gwiezdnych Wojen, na początku miesiąca zabawią się w polską szlachtę, pod jego koniec w obstawę jakiegoś szoguna albo w pluton lądujący na normandzkiej plaży. Nie muszą kupować całego zestawu, nowych rodzajów broni – to wszystko czeka na nich w centrum rozrywki, które oferuje VR na wyższym poziomie wtajemniczenia.

Czytaj dalej poniżej

Podróż jak na zawołanie – BlaBlaCar okazało się bezkonkurencyjne Konrad Kozłowski

Smartfony kupowane na abonament. Ale nie taki, jak myślicie Tomasz Popielarczyk

Tak to widzę w przypadku "aktywnej rozrywki". Ale jednocześnie zastanawiam się nad tą pasywną. Zwykłe spotkanie ze znajomymi, posiadówa przy drinkach albo herbacie. Tyle, że w innych okolicznościach przyrody. Każdy siedzi u siebie? Jeżeli mieszkają w różnych częściach świata, to tak. Załóżmy jednak, że żyją w tym samym mieście. Przyjmuję, że wtedy wybiorą lokal z VR. Bo jeżeli spotykają się na gorącej plaży, to w danym pomieszczeniu powinien być odtwarzany odpowiedni klimat, może podłoga powinna być wysypana piaskiem, a dobry zestaw audio utworzy iluzję dodając szum fal, śpiew ptaków itd. W domu ciężko będzie to wszytko zorganizować. U siebie musielibyśmy też sami uzupełniać szklankę z drinkiem, a tu może ją przynieść kelner - głębiej zanurzamy się w nieprawdziwy świat. Niczym w sen.

Paradoksalnie zatem VR może sprawić, że ludzie nadal będą się spotykać. Jednak oglądać będą się w cyfrowym świecie, siedząc obok. Wiem, to brzmi dziwnie, ale chyba można sobie wyobrazić tę scenę. Dość komiczną, lecz nie nieprawdopodobną. Będzie popyt, będzie też podaż. A jeśli nie będzie popytu, to się go wykreuje. W efekcie może powstać rozbudowana gałąź usług wokół VR. Takich, których wcześniej pewnie byśmy z tym rozwiązaniem nie powiązali. Nie należy jednak zakładać, że wraz z rozwojem VR wszyscy pozamykamy się w swoich domach i zaczniemy żyć niczym pustelnicy. Szykuje się coś znacznie bardziej intrygującego.