Internety poinformowały mnie dzisiaj, że pies-pająk powrócił. Wardęga nawiązał do pomysłu, który przyniósł mu sławę i dukaty, nakręcił kolejny film z przebranym czworonogiem. Koncept urozmaicił o tyle, że psów jest kilka. Tym razem postanowiłem obejrzeć materiał. Tak, do tej pory nie widziałem pierw...
Internety poinformowały mnie dzisiaj, że pies-pająk powrócił. Wardęga nawiązał do pomysłu, który przyniósł mu sławę i dukaty, nakręcił kolejny film z przebranym czworonogiem. Koncept urozmaicił o tyle, że psów jest kilka. Tym razem postanowiłem obejrzeć materiał. Tak, do tej pory nie widziałem pierwszego filmu i czasem aż wstyd było się przyznać. Przeznaczyłem zatem blisko osiem minut na zapoznanie się z psimi prankami i... strasznie się w tym czasie wynudziłem.
Niektórzy pewnie zastanawiają się, jak to możliwe, że nie widziałem filmu, który na liczniku ma już ponad 150 mln odsłon. Cały świat zachwycał się dziełem Wardęgi, a ja, człowiek pracujący w Sieci, nie odtworzyłem ani razu. Przyznam, że nie jestem fanem twórczości Wardęgi, część robionych przez niego rzeczy po prostu mnie irytowała, więc nie rzuciłem się na materiał, gdy trafił do Internetu. A potem omijałem go szerokim łukiem, bo był... popularny. Wszyscy i wszędzie mówili o psie-pająku, co trochę zniechęcało do "życia" tym tematem. Internet, telewizje śniadaniowe, prasa, lodówka w domu moich rodziców - wszędzie ten pies. Po jakimś czasie szum na szczęście osłabł, nie musiałem już tłumaczyć jak to możliwe, że nie widziałem tego filmu.
Dzisiaj dowiedziałem się o powrocie psa-pająka i... postanowiłem obejrzeć materiał. Nim znowu zrobi się wokół tego głośno i się ziechęcę. Puszczę, zobaczę, sprawdzę co Polak przygotował dla swoich fanów. A nuż okaże się, że to śmieszne. Wrażenia? Cóż, szału nie ma. Nudne trochę. Do tego sztandarowe pytanie towarzyszące prankom: czy ci ludzie są podstawieni? Bo jeśli nie, to miałbym spory żal do Wardęgi i ekipy, gdyby rzucili coś na mnie przy pisuarze. I wystraszyli w dość niekomfortowej sytuacji.
Pomyślałem, że ten film jest średni, ale część pierwsza pewnie "robiła robotę" - ciekawość wygrała, odpaliłem. Byłem zdziwiony, bo zobaczyłem coś bardzo podobnego. Pojawia się zarzut o nudę, a w przypadku drugiego, nowszego projektu także o odtwórczość. Wardęga skopiował samego siebie. Przebranie kolejnych psów nie było powiewem świeżości. Znowu winda, znowu przejście podziemne, coś zwisa i intryguje przechodniów. Te dwa materiały można połączyć w jeden i pewnie niewiele osób (niewtajemniczonych) stwierdziłoby, że mamy do czynienia z różnymi filmami, że jeden z nich powstał kilka kwartałów wcześniej.
Musze przyznać, że Wardęga chytrze to rozgrywa - rok po swoim największym sukcesie próbuje jeszcze coś na nim ugrać. Szanse na powtórzenie tamtego wyniku są bardzo małe, ale miliony odsłon i tak wpadną. Wysiłek relatywnie niewielki, a korzyści całkiem spore. W mediach znowu będzie o nim głośno. Nie tylko w rodzimych - na doniesienia o powrocie psa-pająka trafiłem najpierw w zagranicznym serwisie. Można zatem zarzucać twórcy powtarzalność i brak pomysłu na nowy film, ale on pewnie zdaje sobie z tego sprawę.
Zaraz mogą się pojawić głosy oburzenia: on przynajmniej coś osiągnął, a ty tylko siedzisz i krytykujesz. Krytykuję, bo mam do tego prawo. Po prostu: nie moje klimaty, uważam, że to nudne. Jednocześnie nie zamierzam nikogo przekonywać, że nie powinien się śmiać z psa-pająka. Jeśli to go bawi, to gratulacje dla polskiego prankstera. Nawet podwójne gratulacje, bo naprawdę doceniam jego sukces. Stał się sławny, zarobił, jego film pojawił się w podsumowaniu roku 2014 przygotowanym przez YouTube. Cieszy, że rodakowi się udało. Cieszyłoby podwójnie, gdybym się ubawił przy filmach z przebranym psem w roli głównej.
https://youtu.be/zKx2B8WCQuw?t=2m59s
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
