Autorem wpisu jest Sebastian Bobrowski, Dyrektor Finansowy inFakt. Jako że nie ma ograniczeń jeśli chodzi o kraje w których można szukać zleceń, działalność freelancerska bywa bardzo opłacalna. Pomagają w tym wyspecjalizowane serwisy, które umożliwiają kontakt zleceniodawców z freelancerami i pośre...
Autorem wpisu jest Sebastian Bobrowski, Dyrektor Finansowy inFakt.
Jako że nie ma ograniczeń jeśli chodzi o kraje w których można szukać zleceń, działalność freelancerska bywa bardzo opłacalna. Pomagają w tym wyspecjalizowane serwisy, które umożliwiają kontakt zleceniodawców z freelancerami i pośredniczą w transakcjach. Wielu freelancerów zastanawia się, czy zarobki uzyskane z zagranicznych zleceń wymagają założenia działalności gospodarczej w Polsce oraz jak takie zarobki rozliczyć. W tym artykule poznacie kilka konkretnych wskazówek, które pomogą freelancerom rozliczać przychody.
Freelancerzy mogą pozyskiwać międzynarodowe zlecenia na wiele sposobów, choćby po prostu odpowiadając na ogłoszenia lub bezpośrednio proponując zagranicznym firmom swoje usługi. Jednak wraz z rosnącą popularnością freelancingu, powstało wiele wyspecjalizowanych serwisów, które pomagają freelancerom w znalezieniu zleceń.
Serwisy te przypominają rynki, gdzie zleceniodawcy spotykają się z wykonawcami. Umożliwiają freelancerom publikowanie profili wraz z portfolio oraz zgłaszanie się do ofert publikowanych przez zleceniodawców. Ponadto, serwisy pośredniczą również w płatnościach, aby freelancerowi zagwarantować wypłatę wynagrodzenia, a zleceniodawcy – realizację zleconego zadania.
O wzrastającej popularności międzynarodowych serwisów zleceń dla freelancerów mogą świadczyć statystyki. Według danych oDesk.com, polscy freelancerzy wykonali za pośrednictwem serwisu prawie 6 000 zleceń. Najpopularniejszymi kategoriami wśród zarejestrowanych Polaków są: programowanie www (36% wszystkich zleceń), a także projektowanie stron www, zarządzanie serwerami, E-commerce i tłumaczenia. Ciekawych statystyk dostarcza też Elance.com. Freelancerzy z Polski wykonali zlecenia warte ponad 2,1 mln dolarów przy średniej stawce godzinowej wynoszącej 21 dol. Oczywiście, podobnych miejsc, w których można szukać zleceń jest znacznie więcej.
Jedną z najczęstszych wątpliwości wyrażanych przez freelancerów, którzy podejmują się zagranicznych zleceń jest to, czy wykonywanie takich zleceń wymaga zarejestrowania działalności gospodarczej.
W dużym uproszczeniu, polskie przepisy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżniają wiele różnych źródeł przychodów, w tym „działalność gospodarczą”, „przychody z praw majątkowych” (np. praw autorskich), „działalność osobistą” oraz „inne źródła”. Działalność gospodarcza jest zatem tylko jedną z wielu możliwości zarobkowania, które mogą podejmować osoby fizyczne.
Jeśli zarobki freelancera uda się zakwalifikować do innego źródła przychodu niż działalność gospodarcza, to nie będzie potrzebne rejestrowanie własnej działalności. Np. gdy zlecenia freelancera wpisują się w ustawowe kryteria „działalności osobistej”, to nie musi on zakładać własnej firmy, niezależnie od wielkości przychodów uzyskiwanych z tych zleceń.
Nie ma wątpliwości co do jednego – zarobki z zagranicznych zleceń należy opodatkować w Polsce. Osoby fizyczne, które mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski podlegają tzw. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że muszą opodatkować wszystkie osiągane przez siebie przychody, niezależnie z jakiego kraju te przychody pochodzą.
Istnieje pewien prosty sposób na to, aby ocenić, do jakiego źródła przychodów można zaliczyć zarobki osiągnięte przez freelancera z zagranicznego zlecenia. Wystarczy odpowiedzieć sobie na pytanie, jaką umowę zawarłby freelancer, gdyby podjąłby się identycznego zlecenia w Polsce na rzecz polskiej firmy.
Na przykład, jeśli freelancer wykonuje przez Internet usługę zdalnego zarządzania serwerami, to najprawdopodobniej podpisałby w Polsce na taką czynność umowę zlecenie. Jeśli zaś przedmiotem zlecenia jest dokonanie poprawek w kodzie programistycznym, to zapewne podpisałby umowę o dzieło. Zarówno umowy zlecenia, jak i umowy o dzieło, uznaje się za „działalność osobistą”, o ile są zawarte z przedsiębiorcą. W takim wypadku niezależnie od liczby zawartych umów, przychody można traktować jako „działalność osobistą” bez konieczności zakładania działalności. Oczywiście, nic nie stoi na przeszkodzie, aby takie umowy rozliczać jednak w ramach działalności.
Określenie „zawarte” nie oznacza „podpisane”. Kodeks cywilny, który reguluje tego rodzaju umowy, dopuszcza zawarcie takich umów w sposób ustny, w tym na odległość. W związku z tym nie musi dojść do formalnego podpisania umowy. Wystarczy ustne lub pisemne zawarcie porozumienia np. e-mailem.
Freelancer podjął się zlecenia konserwacji serwerów, które zamierza wykonywać na rzecz przedsiębiorcy ze Stanów Zjednoczonych. Freelancer umówił się, że po miesiącu otrzyma za to wynagrodzenie 900 euro. W Polsce na wykonanie tych czynności zawarłby umowę zlecenie. Wynagrodzenie spełnia zatem kryteria do zakwalifikowania go jako „działalność osobistą”.
Inna sytuacja wystąpi, gdy freelancer wykonuje rzeczy, na które w Polsce zawarłby umowę o dzieło z przeniesieniem majątkowych praw autorskich np. tłumaczenie tekstu, napisanie publikacji, itp. Wtedy zarobki z tego tytułu należy zakwalifikować do „przychodów z praw majątkowych”.
Może się zdarzyć sytuacja, w której nie da się jednoznacznie określić charakteru zlecenia. Może ono łączyć np. umowę zlecenie z umową agencyjną. Takie umowy nazywa się umowami nienazwanymi i zazwyczaj należy je zaliczyć do „innych źródeł”.
Każde ze źródeł przychodów rządzi się własnymi prawami. W zależności od tego, do jakiego źródła przychodu można zaliczyć osiągane przez freelancera zarobki z zagranicy, wystąpią znaczące różnice w kwestii sposobu obliczania podatku, a także rozliczania kosztów. Prezentuje to poniższe zestawienie:
Na przykład koniecznością odprowadzania zaliczek przez wykonawcę zlecenia. Jeśli freelancer zawarłby umowę zlecenie z polskim przedsiębiorcą, to przedsiębiorca miałby obowiązek obliczyć w jego imieniu podatek i odprowadzić zaliczkę na podatek do urzędu skarbowego do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła wypłata wynagrodzenia. Polski przedsiębiorca występuje w takim wypadku w roli tzw. płatnika. W związku z tym, że zagraniczny przedsiębiorca nie jest płatnikiem w Polsce, obowiązek obliczenia i uregulowania zaliczki spada na freelancera, który musi to zrobić samodzielnie.
Dotyczy to jednak tylko umowy zlecenia i umowy o dzieło bez przenoszenia praw autorskich. Jeśli freelancer podpisze umowę o dzieło z przeniesieniem praw autorskich i otrzyma wynagrodzenie, nie musi wpłacać zaliczki – wykaże zarobki dopiero w zeznaniu rocznym i wtedy zapłaci podatek.
W przypadku wielu umów z zagranicznymi przedsiębiorcami pojawia się możliwość zastosowania zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu – tak jak w przypadku umów z polskimi firmami (p. tabelka). Właściwym zeznaniem podatkowym zarówno dla freelancerów z własną, jak i bez własnej działalności, jest zeznanie PIT-36 z załącznikiem PIT/ZG. Freelancerzy z działalnością dołączają jeszcze formularz PIT/B.
Freelancerów zapewne ucieszy informacja, że nie ma obowiązku płacenia ZUS-u od zagranicznych umów. Oczywiście, jeśli zarobki z zagranicznych zleceń są jedynymi zarobkami freelancera, to warto jednak rozważyć opłacanie dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, aby zapewnić sobie dostęp usług służby zdrowia.
Co sądzicie o zarabianiu na freelancingu? Jakie macie problemy podczas rozliczania takich przychodów?
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
