Autorem wpisu jest Konrad Przydział. Gdy zaczynałem swoją przygodę z programowaniem stron internetowych, rzeczą, która sprawiała mi najwięcej problemów było organizowanie swojego kodu oraz sprawne wykorzystywanie pewnych możliwości PHP. Tak było dopóki nie poznałem frameworka - CakePHP. Tekst je...
Autorem wpisu jest Konrad Przydział.
Gdy zaczynałem swoją przygodę z programowaniem stron internetowych, rzeczą, która sprawiała mi najwięcej problemów było organizowanie swojego kodu oraz sprawne wykorzystywanie pewnych możliwości PHP. Tak było dopóki nie poznałem frameworka - CakePHP.
Tekst jest skierowany do osób, które mają podstawowe pojęcie o programowaniu obiektowym PHP i nigdy wcześniej nie miały do czynienia z frameworkami MVC – uprzedzam, że w tekście mogą pojawić się pewne oczywistości i uproszczenia. Starych wyjadaczy CakePHP prosimy zatem o zrozumienie.
By uniknąć problemów, o których wspominałem na wstępie niniejszego tekstu. Frameworki pozwalają w dużym stopniu uprościć i przyspieszyć pracę nad projektem. Gdybyśmy mieli przyrównać je do przedmiotu z życia codziennego to pokusiłbym się o miano „scyzoryka szwajcarskiego” – zwykle zawierają masę klas i funkcji, które sprawiają, że korzystając z jednego narzędzia (np. CakePHP) możemy wykonać cały ogrom różnych zadań w stosunkowo prosty sposób. Jednocześnie pełnią też funkcję szufladek – świetnie organizują nasz kod w odpowiednich strukturach specyficznych dla danego frameworku.
Przyznam, że osobiście nie widzę większego sensu jeśli chodzi o wykorzystywanie tak dużych frameworków w prostych projektach – obierając jabłko nie potrzebujemy szwajcarskiego scyzoryka. Mimo wszystko w naszych rozważaniach, będziemy opierać się na prostych przykładach.
Pierwszym i najważniejszym udogodnieniem CakePHP jest zastosowana w nim logika. Mamy tu do czynienia z frameworkiem MVC, a więc cała aplikacja jest podzielona na trzy warstwy:
Na poniższym rysunku widzimy w jaki sposób działa nasza aplikacja w oparciu o CakePHP.
Typowe żądanie dla CakePHP ma postać www.adres.pl/kontroler/akcja - Dyspozytor (Dispatcher) odbiera to zapytanie (1), analizuje i na jego podstawie określa, który kontroler ma być załadowany, a następnie która akcja (metoda obiektu kontrolera) dla danego kontrolera ma zostać wykonana (2).
Jest to etap, który niejednokrotnie może zostać pominięty, gdyż CakePHP nie wymaga wykorzystania warstwy modelu. Jeśli jednak korzystamy z niej, kontroler wywołując odpowiednie metody ładuje jeden lub kilka modelów i wysyła dzięki nim zapytanie do bazy danych (3), a następnie odbiera dane (4) i przetwarza je.
Kontroler przetwarzając dane, zapisuje je do zmiennych, które przekazywane są widokowi (5). Następnie mamy do czynienia z procesem „opakowywania” danych w kod HTML przez widok i wyświetlania ich klientowi (6) w sposób przez niego ustalony.
Dzięki takiej organizacji aplikacji możemy oddzielić proces pozyskiwania danych od ich przetwarzania oraz wyświetlania – nie mieszamy wszystkiego w jednym pliku (co jest niestety częstym błędem nawet już nieco bardziej opierzonych programistów), tylko mamy wszystko ładnie podzielone – nie musimy przeszukiwać setek linii kodu, który jest odpowiedzialny za wszystko i za nic jednocześnie.
Każdy framework posiada swoistą strukturę katalogów, która niestety (albo i stety) wymusza na nas zapisywanie konkretnych plików do ściśle określonych miejsc. Z jednej strony jest to ograniczenie (zjadamy tytułowe ciasteczko), a z drugiej godząc się na taki stan rzeczy, otrzymujemy do dyspozycji dobre narzędzie do budowania strony (mamy ciasteczko). Jednocześnie nie istnieje szansa, że pokomplikujemy sobie organizację kodu nadmierną ilością plików rozstawionych w różnych dziwnych miejscach naszej witryny.
Omawiając strukturę katalogów, skupię się tylko na najważniejszych i najczęściej wykorzystywanych zawartych w folderze app:
Jeśli ktoś z Was jest ciekaw reszty z nich, może się z nimi zapoznać na oficjalnej stronie CakePHP.
Myślę, że najlepszym wyjaśnieniem tego jak zacząć korzystać z CakePHP posłuży krótki poradnik jak przygotować dzięki niemu prostą stronę niewykorzystującą bazy danych.
Gdy już framework znajdzie się na serwerze i wpiszemy adres naszej strony w przeglądarce, naszym oczom ukaże się kilka ważnych informacji. Przede wszystkim, CakePHP poprosi nas o modyfikację dwóch zmiennych: Security.salt oraz Security.cipherSeed. Będą one odpowiedzialne za bezpieczeństwo naszej aplikacji – m.in. za szyfrowanie danych.
Możemy je zmodyfikować w app/Config/core.php. Ich wartości są dowolne – jednak powinny być specyficzne dla każdej strony, gdyż działają niczym hasło. W przypadku salt może być to ciąg alfanumeryczny, jednak cipherSeed wymaga ciągu składającego się wyłącznie z cyfr.
Framework poinformuje nas także o wersji PHP wykorzystywanej przez nasz serwer oraz o tym w jaki sposób zapisywany jest cache frameworka, a także sprawdzi, czy posiada uprawnienia do zapisywania danych w katalogu tmp (tam przechowywany jest cache, dane sesji oraz log).
Na koniec otrzymujemy informację o tym, że jeszcze nie skonfigurowaliśmy połączenia z bazą danych. W naszym przypadku pominiemy ten krok, gdyż operować będziemy jedynie na warstwach kontrolera oraz widoku, które połączenia z bazą danych nie wymagają.
CakePHP poinformuje nas także o możliwości zainstalowania dodatkowego DebugKit, który umożliwi nam zweryfikowanie dodatkowych danych oraz błędów w naszej instancji frameworka.
Layout to dodatkowe „opakowanie” widoku – będzie zawierać stałe elementy strony takie jak znaczniki meta, tytuł strony itd. Wykorzystując odpowiednią metodę określimy w nim miejsce, do którego ma zostać wstawiony nasz widok i zapiszemy go jako app/View/Layouts/antyweb.ctp:
Będą z niego korzystać wszystkie podstrony, które utworzymy w ramach naszego wprowadzenia.
Patrząc na rozszerzenie pliku, możemy mieć mieszanie uczucia, ale nie dajcie się zwieść – pliki .ctp w CakePHP są interpretowane tak samo jak zwykłe pliki .php, więc z powodzeniem możemy w nich korzystać z funkcji tego języka.
Domyślnie w CakePHP strona główna jest statyczna i nie potrzebuje dodatkowo definiowanego kontrolera, jednak gdy przyjrzymy się różnego rodzaju witrynom i odpowiemy sobie na pytanie „Ile witryn może mieć statyczną stronę główną?”, dojdziemy do prostego wniosku – osobny kontroler może być nam potrzebny.
By zamienić domyślny kontroler, musimy zmodyfikować plik app/Config/router.php linię:
Zmieniamy na:
Przechodzimy do utworzenia kontrolera. Będzie on bardzo prosty – posłużymy się tu już starym wyświechtanym „Hello World”. Na początek zdefiniujemy nową klasę HomeController dziedziczącą po klasie Controller, a w niej metodę index odpowiedzialną za domyślną akcję kontrolera:
Zapiszemy go w app/Controller/HomeController.php. Zwróćcie uwagę na sposób w jaki nazywamy klasę oraz plik – jest to konwencja odgórnie przyjęta przez CakePHP i nie powinno się od niej odstępować. Jeśli to zrobimy, nasza aplikacja nie będzie działać poprawnie i debuger będzie zwracać błąd.
By nasza akcja kontrolera korzystała z wcześniej otworzonego layoutu, dodamy do niej odpowiednią zmienną oraz przygotujemy zmienną $hello do wyświetlenia w kontrolerze.
Żeby było ciekawiej, dorzucimy jeszcze jakąś tablicę do wyświetlenia:
Skoro już nasz kontroler „przetrawił” odpowiednie dane, pora by widok postarał się je wyświetlić nam w jakiś w miarę przystępny sposób. W tym celu stwórzmy katalog app/View/Home, gdzie zapisywać będziemy wszystkie widoki dla kontrolera HomeController. Do niego trafi plik index.ctp pełniący tą rolę dla akcji index (nazwa pliku widoku musi być taka sama jak nazwa akcji):
Jeśli nie popełniliśmy żadnego błędu w naszych plikach, odświeżając stronę powinniśmy uzyskać taki efekt:
Natomiast kod źródłowy strony będzie wyglądać mniej więcej tak (by kod był czytelniejszy, uporządkowałem tabulatory):
Teraz dzięki Dyspozytorowi (Dispatcher), możemy odwoływać się do naszej strony głównej na trzy rożne sposoby:
Aby poćwiczyć pracę z kontrolerami i widokami, spróbujcie przygotować dodatkową akcję dla HomeController, oraz jej widok. Możecie również przygotować drugi kontroler i na jego bazie ćwiczyć. Zaobserwujcie w jaki sposób możecie się odwoływać do utworzonych w ten sposób podstron. W razie problemów zajrzyjcie do dokumentacji CakePHP lub pytajcie w komentarzach.
Starałem się przekazać najistotniejsze informacje potrzebne do podjęcia pracy z CakePHP. Jedni mogą stwierdzić, że zaledwie „polizałem” temat ponieważ na temat tego narzędzia można by napisać książkę, drudzy stwierdzą, że jak dla nich to wystarczająco – wszystko zależy od tego czego kto spodziewał się po tym tekście. Wydaje mi się jednak, że na dobry początek jest to wystarczająca dawka wiedzy, która pozwoli rozpocząć przygodę z CakePHP każdemu, kto jeszcze nie miał z nim do czynienia.
Jeśli istnieją jakieś niejasności lub macie pytania lub uwagi dotyczące tego artykułu – zapraszam do dyskusji. Z chęcią odpowiem na każde z nich w miarę swoich możliwości.
Hej, jesteśmy na Google News - Obserwuj to, co ważne w techu
